Yargıtay Kararı 8. Hukuk Dairesi 2018/3923 E. 2019/9702 K. 31.10.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/3923
KARAR NO : 2019/9702
KARAR TARİHİ : 31.10.2019

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Ecrimisil

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine karar verilmiş olup hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

K A R A R
Davacı … vekili, tarafların miras bırakanlar … ve …’nın mirasçıları olarak …’den intikal eden taşınmazlar üzerinde 1/3 oranla, …’dan intikal eden taşınmazlar üzerinde 1/2 oranla iştirak halinde malik olduklarını, miras bırakanlardan intikal eden taşınmazlardan 1898, 2465, 2875 ve 4750 parsel sayılı taşınmazları davalının uzun süredir tasarrufu altında bulundurduğunu ve davacının hissesine düşen oranı haksız olarak işgal ettiğini, davalıya ihtarname görderildiğini, ancak davalının davacının miras payına isabet eden oranı karşılığı tutarı ödemediğini açıklayarak, fazlaya ilişkin haklar saklı olmak üzere toplam 9.220 TL ecrimisilin yasal faizleriyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, harcını da yatırdığı 30.01.2013 havale tarihli dilekçe ile talebini 12.890 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı … vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemenin 2465 parsel sayılı taşınmaz bakımından; 01.01.2008-31.12.2008 dönemi için 729,00 TL ecrimisilin 31.12.2008 tarihinden, 01.01.2009-31.12.2009 dönemi için 360,00 TL ecrimisilin 31.12.2009 tarihinden, 01.01.2010-31.12.2010 dönemi için 972,00 TL ecrimisilin 31.12.2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, 1898 parsel sayılı taşınmaz bakımından; 01.01.2007-31.12.2007 dönemi için 1.173,6 TL ecrimisilin 31.12.2007 tarihinden, 01.01.2008-31.12.2008 dönemi için 757,8 TL ecrimisilin 31.12.2008 tarihinden, 01.01.2009-31.12.2009 dönemi için 1.860,4 TL ecrimisilin 31.12.2009 tarihinden, 01.01.2010-31.12.2010 dönemi için 1.868,4 TL ecrimisilin 31.12.2010 tarihinden, 01.01.2011-31.12.2011 dönemi için 2.188,8 TL ecrimisilin 31.12.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, 4750 parsel sayılı taşınmaz bakımından; 08.09.2006-08.08.2007 dönemi için 400,00 TL ecrimisilin 08.08.2007 tarihinden, 08.09.2007-08.08.2008 dönemi için 500,00 TL ecrimisilin 08/08/2008 tarihinden, 08.09.2008-08.08.2009 dönemi için 600,00 TL ecrimisilin 08.08.2009 tarihinden, 08.09.2009-08.08.2010 dönemi için 680,00 TL ecrimisilin 08.08.2010 tarihinden, 08.09.2010-08.08.2011 dönemi için 800,00TL ecrimisilin 08/08/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, 2875 parsel sayılı taşınmaza ilişkin ecrimisil istemi bakımından taraflarca takip edilmeyen davanın HMK’nin 150. maddesi uyarınca yenileninceye kadar işlemden kaldırılmasına dair ilk kararı, davalı vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 1.Hukuk Dairesinin 15.01.2014 tarihli ve 2013/16260 Esas, 2014/353 Karar sayılı ilamı ile “davalı vekilinin 2465 ve 2875 parseller yönünden temyiz itirazlarının reddi ile 1898 ve 4750 parseller yönünden miras bırakan …’nın ölüm tarihinden itibaren belirlenecek ecrimisilin hüküm altına alınması gerekirken bir önceki dönemi de kapsar biçimde ecrimisile hükmedilmesinin doğru olmadığı” gereğine işaret edilerek hükmün açıklanan nedene hasren bozulmasına karar verilmiştir. Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucu 1898 parsel sayılı taşınmaz bakımından; 01.01.2008-31.12.2008 dönemi için 757,8 TL ecrimisilin 31.12.2008 tarihinden, 01.01.2009-31.12.2009 dönemi için 1.860,4 TL ecrimisilin 31.12.2009 tarihinden, 01.01.2010-31.12.2010 dönemi için 1.868,4 TL ecrimisilin 31.12.2010 tarihinden, 01.01.2011-31.12.2011 dönemi için 2.188,8 TL ecrimisilin 31.12.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, 4750 parsel sayılı taşınmaz bakımından; ev olarak kullanılan kısım için; 19.01.2008-31.12.2008 dönemi için 416,77 TL ecrimisilin 31.12.2008 tarihinden, 01.01.2009-31.12.2009 dönemi için 520,00 TL ecrimisilin 31.12.2009 tarihinden, 01.01.2010-31.12.2010 dönemi için 600,00 TL ecrimisilin 31.12.2010 tarihinden, 01.01.2011-08.09.2011 dönemi için 482,20 TL ecrimisilin 08.09.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte; dükkan olarak kullanılan kısım için; 19.01.2008-31.12.2008 dönemi için 473,6 TL ecrimisilin 31.12.2008 tarihinden, 01.01.2009-31.12.2009 dönemi için 600,00 TL ecrimisilin 31.12.2009 tarihinden, 01.01.2010-31.12.2010 dönemi için 680,00 TL ecrimisilin 31.12.2010 tarihinden, 01.01.2011-08.09.2011 dönemi için 551,11 TL ecrimisilin 08.09.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesi üzerine; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, ecrimisil isteğine ilişkindir.
1. Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına ve uyulan bozma ilâmında açıklandığı üzere işlem yapılıp sonucu dairesinde hüküm tesis edildiğine göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2. Davalı vekilinin dava konusu 4750 parsel bakımından ev olarak kullanılan kısım için hükmedilen ecrimisile yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Tüm dosya kapsamının incelenmesinden; 13.11.2012 tarihli teknik bilirkişi raporu ile bozma öncesi ilk karara ilişkin hüküm fıkrası dikkate alındığında, Mahkemece ilk kararda dava konusu 4750 parsel sayılı taşınmaz bakımından dükkan olarak kullanılan kısım için ecrimisile hükmedildiği, önceki kararın yalnızca davalı tarafça temyiz edildiği, davacı tarafın temyizinin bulunmadığı, davacı vekilinin bozmadan önce sunduğu ıslah dilekçesinde aynen “bilirkişi raporunda her ne kadar 4750 parselde dükkana bitişik olarak yer alan avlulu kargir ev niteliğindeki taşınmazın da kira geliri hem vefat tarihinden itibaren ve hem de geriye dönük 5 yıl için hesaplanmışsa da şimdilik bu taşınmaza ilişkin ecrimisil talep ve dava haklarımızı saklı tutmakla yetiniyoruz” şeklinde beyanda bulunduğu anlaşıldığına göre, mahkemece bozma sonrası son kararda anılan taşınmaz bakımından talep olmadığı halde ev olarak kullanılan kısım için de ecrimisile hükmedilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Davalı vekilinin temyiz itirazlarının yukarıda (2) nolu bentte yazılı nedenlerle kabulüyle hükmün 6100 sayılı HMK’nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının yukarıda (1) nolu bentte yazılı nedenlerle reddine, HUMK’un 440/III-1, 2, 3 ve 4. bentleri gereğince ilama karşı karar düzeltme yolu kapalı bulunduğuna, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 31/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.