YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/3868
KARAR NO : 2019/7960
KARAR TARİHİ : 24.09.2019

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVALILAR :
DAVA TÜRÜ : Elatmanın Önlenmesi-Ecrimisil

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup hükmün davacı vekili ve davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı … vekili, davacının paydaşı olduğu 2 parsel sayılı taşınmazı davalıların inşaat malzemeleri deposu olarak 2007 yılından beri kullandığını ve çekilen ihtarnameye rağmen müdehalenin devam ettiğini açıklayarak, haksız el atmanın önlenmesini, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla 2.300,00 TL ecrimisilin yasal faizi ile tahsilini istemiştir.
Davalılar … ve… Ltd. Şti. vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, ecrimisil talepleri ile ilgili davanın kısmen kabulüne 2011 yılı ecrimisil bedeli 736,61 TL’nin 2011 yılı sonundan itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine ve fazlaya ilişkin istemlerin reddine karar verilmiştir. Hüküm, süresi içerisinde her iki taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1. Davalılar vekilinin temyiz itirazları incelendiğinde;
Mahkemece davanın 736,61 TL üzerinden kısmen kabulüne karar verilmiş olup, verilen karar temyiz talebinde bulunan davalılar yönünden karar tarihindeki temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalılar vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün davalılar yönünden kesin olması nedeniyle miktardan reddine karar vermek gerekmiştir.
2. Davacı vekilinin temyiz itirazları incelendiğinde,
Dosya muhtevası, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatı ve mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verildiği ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin miktardan REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, HUMK’un 440/III-1, 2, 3 ve 4. bentleri gereğince ilama karşı karar düzeltme yolu kapalı bulunduğuna,
peşin harcın istek halinde temyiz eden davalılara iadesine, 27,70 TL peşin harcın onama harcının mahsubu ile kalan 16,70 TL’nin temyiz eden davacıdan alınmasına, 24.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.