YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/3824
KARAR NO : 2019/7400
KARAR TARİHİ : 11.09.2019
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Müdahalenin Önlenmesi ve Ecrimisil
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
KARAR
Davacı … vekili, dava konusu 602 ada 8 parselde 2 nolu bağımsız bölümün vekil edenine ait olduğunu, davalının taşınmazı işyeri olarak kullanarak müdahale ettiğini açıklayarak davalının müdahalesinin önlenmesini ve 10.000,00 TL ecrimisil bedelinin ödenmesini talep ve dava etmiş, davacı vekili 01.10.2015 tarihli dilekçesi ile ecrimisil yönünden talep miktarını 18.449,62 TL’ye yüksetmiştir.
Davalı vekili, taşınmazın kiracısından kira ilişkisini devraldığını, davacının bilgisi olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne, taşınmaza yapılan müdahalesinin önlenmesi ile tahliyesine ve 18.449,62 TL ecrimisil bedelinin davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Hemen belirtilmelidir ki; iddianın içeriği ve ileri sürülüş biçiminden, davanın taşınmaz malın aynına ilişkin olduğu ve konusunu oluşturan hakkın para ile değerlendirilmesinin mümkün bulunduğu; böyle bir davada, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 413. ve 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 16. maddeleri uyarınca dava değerinin ve buna göre alınacak harcın, el atılan yerin değeri ile talep edilen ecrimisil toplamından ibaret olacağı kuşkusuzdur (4.3.1953 tarihli ve 10/2 sayılı İBK).
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, davanın, hükmedilmesi istenen ecrimisil miktarı (10.000,00 TL) ve müdahalenin önlenmesi (30.000,00 TL) olmak üzere toplam 40.000,00 TL üzerinden harç ödenmek suretiyle açıldığı, ancak ecrimisil yönünden artırılan miktar üzerinden harç tamamlanmasına rağmen, müdahalenin önlenmesi yönünden taşınmazın keşfen belirlenen değeri üzerinden, yargılama sırasında da harç ikmalinin yapılmadığı anlaşılmaktadır.
Bilindiği üzere, 492 sayılı Harçlar Kanunu, harcın alınmasını veya tamamlanmasını tarafların isteklerine bırakmayıp, anılan hususun mahkemece kendiliğinden gözetileceğini düzenlemiş ve buyurucu nitelikteki 32. maddesinde yargı işlemlerinden alınacak harçlar ödenmedikçe müteakip işlemlerin yapılamayacağını öngörmüştür.
Hâl böyle olunca, elatma davası yönünden öncelikle taşınmazın keşfen saptanacak dava değeri üzerinden peşin harcın tamamlanması, bu zorunluluk yerine getirildiği takdirde davaya devam edilmesi gerekirken, anılan husus gözardı edilerek işin esası bakımından hüküm kurulması doğru olmamıştır.
SONUÇ: Davalı vekilinin temyiz itirazları yukarıda gösterilen sebeplerle yerinde görüldüğünde kabulü ile hükmün 6100 sayılı HMK’nin Geçici 3.maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA; bozma nedenine göre davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, HUMK’un 440/I. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 11.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.