Yargıtay Kararı 8. Hukuk Dairesi 2018/2864 E. 2019/323 K. 14.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/2864
KARAR NO : 2019/323
KARAR TARİHİ : 14.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Ecrimisil

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacılar vekili, tarafların kök murisine ait dava konusu taşınmazın, davalıların murisi … tarafından vefat ettiği tarihe kadar kullanıldığını, o vefat ettikten sonra da davalılar tarafından kullanıldığını belirterek, 2009-2014 yılları için miras payları oranında ecrimisil talebinde bulunmuştur.
Davalılar vekili, ecrimisil istenebilmesi için intifadan men koşulunun oluşmadığını, …,… ve …in davalıların murisi …’e dava konusu taşınmaza ev yapması için noterden muvafakat verdiğini belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, ecrimisil istemine ilişkindir.
Somut olayda, dava konusu 130 ada 38 parsel numaralı taşınmaz, tarafların kök murisi … Tetik’e ait olup, kayıt maliki 1958 yılında vefat etmiştir. Dosya içeriğinde toplanan delil, taraf ve tanık beyanlarına göre, dava konusu parsel, davalıların yakın mirasbırakanı … tarafından kullanılmakta olup, 1999 yılında … tarafından ev yapılmış, kalan kısım bahçe olarak kullanılmıştır. Dosya içeriğine göre; söz konusu evin yapımına davacı …, bir kısım davacılar murisi … ve… tarafından açık muvafakat verildiği, davalıların yakın mirasbırakanı …’in kullanımına uzun yıllar karşı konulmayarak kullanıma zımnen muvafakat verildiğinin kabulü gerekir. 2013 yılında her ne kadar ortaklığın giderilmesi davası açılmış ise de, dinlenen tanık beyanlarına göre davalıların yakın mirasbırakanı …’in 2013 yılında ölümünden sonra, başka bir anlatımla ortaklığın giderilmesi dava tarihinden sonra dava konusu taşınmazın davalıların tasarrufunda olduğu duraksamaya yer vermeyecek şekilde kanıtlanamamıştır. Tüm bu açıklanan nedenlerle davanın reddine karar verilmesi gerekirken, dosya içeriğine, toplanan delillere uygun düşmeyen gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan kabulü ile usul ve kanuna aykırı bulunan hükmün 6100 sayılı HMK’nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK’un 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 14.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.