YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/2703
KARAR NO : 2018/19614
KARAR TARİHİ : 03.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Ecrimisil
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, …’ndan toplamda 10.394,00 TL ecrimisil bedelinin alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş olup hükmün davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
KARAR
Davacı vekili; vekil edeni idarenin … İli, …….. Mahallesi 79 ada 37 parsel sayılı taşınmazın maliki olduğunu, davalının hiçbir kanuni sebebe dayanmaksızın taşınmazı geri dönüşümlü…….. ve dinlenme amaçlı banklar koymak suretiyle kullandığını, idare tarafından gönderilen ecrimisil ihbarnamesine rağmen herhangi bir ödeme yapmadığını, haksız işgal nedeniyle fazlaya ilişkin talep hakkı saklı kalmak kaydı ile 01/12/2007-30/11/2012 tarihleri arasında oluşan 5.165,00-TL ecrimisilin faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı … vekili; taşınmaz üzerine konulan banklar ve geri dönüşümlü çöp konteynerlerinin konulmasında herhangi bir ekonomik çıkar bulunmadığını vatandaşların rahatlığının düşünüldüğünü ve davalı belediyenin hukuka aykırı herhangi bir eyleminin söz konusu olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece 10.394,33 TL üzerinden kabul kararı verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
Dava, mülkiyet hakkından kaynaklanan ecrimisil istemine ilişkindir.
Hemen belirtilmelidir ki; iddianın içeriği ve ileri sürülüş biçiminden, davanın konusunu oluşturan hakkın para ile değerlendirilmesinin mümkün bulunduğu; böyle bir davada, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 120/1. (1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 413.) ve 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 16. maddeleri uyarınca dava değerinin ve buna göre alınacak harcın, talep edilen ecrimisil miktarından ibaret olacağı kuşkusuzdur (4.3.1953 tarihli ve 10/2 sayılı İBK).
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; davanın başlangıçta belirtilen 5.165,00-TL ecrimisil isteminin peşin harcı yatırılmak sureti ile açıldığı, davacı vekilinin keşfen belirlenen değer olan 12.543,50 TL üzerinden talebini artırmasına rağmen arttırılan kısım bakımından harç yatırılmadığı gibi, yargılama sırasında da bu yönden harç ikmali yapılmadığı anlaşılmaktadır.
Bilindiği üzere, 492 sayılı Harçlar Kanunu, harcın alınmasını veya tamamlanmasını tarafların isteklerine bırakmayıp, anılan hususun mahkemece kendiliğinden gözetileceğini düzenlemiş ve buyurucu nitelikteki 32. maddesinde, yargı işlemlerinden alınacak harçlar ödenmedikçe müteakip işlemlerin yapılamayacağını öngörmüştür.
Hal böyle olunca, öncelikle peşin harcın tamamlatılması gerektiği, bu zorunluluk yerine getirildiği takdirde davaya devam edilmesi gerekirken, anılan husus gözardı edilerek harcı tamamlanmayan miktar üzerinden hüküm kurulması doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle hükmün 6100 sayılı HMK’nin Geçici 3.maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, taraflarca İİK’nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edenlere ayrı ayrı iadesine 03.12.2018 tarihihde oy birliğiyle karar verildi.