YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/2538
KARAR NO : 2018/18753
KARAR TARİHİ : 15.11.2018
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Elatmanın Önlenmesi
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonucunda Mahkemece davalılardan … aleyhine açılan davanın açılmamış sayılmasına, davalılardan … hakkındaki davanın kabulüne karar verilmiş, kararı davalılardan … temyiz etmiş, Yargıtay 1.Hukuk Dairesinin 6.11.2013 tarihli ve 2013/17681 Esas ve 2013/15257 Karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmiş, davalı tarafın kararının düzeltilmesine ilişkin talebi, 1. Hukuk Dairesinin 12.10.2015 tarihli ve 2015/16599 Esas, 2016/3165 Karar sayılı kararı ile reddedilmiş, davalı tarafından mahkeme kararı tekrar temyiz edilmiş ve temyiz talebi mahkemenin 17.10.2016 tarihli kararı ile reddedilmiş, ret kararı davalı tarafından temyiz edilmiştir. Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü:
KARAR
Davacı vekili, vekil edeninin kayden maliki bulunduğu 2 numaralı bağımsız bölüme davalılar tarafından el atıldığını açıklayarak, davalıların dava konusu taşınmaza el atmalarının önlenmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalılar davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, “Davalı …… Şahin yönünden açılan davanın HUMK’un 409. maddesi uyarınca açılmamış sayılmasına, davalı …’e yönelik davanın esastan kabulüne, 2 numaralı bağımsız bölüme yönelik müdahalesinin men’ine” karar verilmesi üzerine; hüküm, davalılardan … tarafından temyiz edilmiş, Yargıtay 1.Hukuk Dairesinin 6.11.2013 tarihli ve 2013/17681 Esas, 2013/15257 Karar sayılı ilamı ile mahkeme hükmünün onanmasına karar verilmiş, davalılardan … tarafından kararın düzeltilmesi talebinde bulunulmuş, Yargıtay 1.Hukuk Dairesinin 12.10.2015 tarih ve 2015/16599 Esas, 2016/3165 Karar sayılı ilamı ile davalının kararın düzeltilmesi talebi ret edilmiş ve mahkeme hükmü kesinleşmiştir.
Davalılardan … tarafından kesinleşen mahkeme hükmüne karşı tekrar temyiz talebinde bulunulmuş, Mahkeme tarafından ise, 17.10.2016 tarihli karar ile, hükmün kesinleşmiş olması nedeniyle temyiz talebinin reddine karar verilmiş, davalı … tarafından bu kez de Mahkemenin 17.10.2016 tarihli kararı temyiz edilmiştir.
Her ne kadar davalılardan … tarafından, temyiz talebinde bulunulmuş ise de, kesinleşmiş mahkeme kararlarına karşı temyiz yasa yolu açık olmayıp, temyiz isteminde bulunulması mümkün olmadığından, Mahkemenin ek kararı bu nedenle doğru olup, temyizi de kabil olmadığından, davalının temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Davalının temyiz dilekçesinin yukarıda açıklanan nedenlerle REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 15.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.