YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/1937
KARAR NO : 2019/7743
KARAR TARİHİ : 18.09.2019
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonucunda Mahkemece verilen davanın reddine dair kararın davacı üçüncü kişi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairenin 12.10.2017 tarihli ve 2017/14131 Esas, 2017/12868 Karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmişti. Davacı üçüncü kişi vekili tarafından süresinde kararın düzeltilmesi istenmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:
KARAR
Dava, üçüncü kişinin İİK’nin 96. vd. maddelerine dayalı istihkak iddiasının kabulü istemiyle açılmış, Mahkemece yapılan yargılama sonucu davanın reddine dair verilen hüküm, davacı üçüncü kişi vekili tarafından temyiz olunmuş, Dairemizin 05.06.2017 tarihli ve 2015/4055 Esas, 2017/8288 Karar sayılı ilamı ile temyiz konusu mahcuzların değerinin 5.440,00 TL’nin altında olması nedeni ile hüküm kesin nitelik taşıdığından temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiş, davacı üçüncü kişi vekili tarafından karar düzeltme isteğinde bulunulması üzerine Dairemizin 12.10.2017 tarihli ve 2017/14131 Esas, 2017/12868 Karar sayılı ilamı ile davacı üçüncü kişi vekilinin, 25.9.2013 tarihinde yapılan hacze konu tüm mahcuzlarla ilgili olarak istihkak iddiasında bulunduğu, mahcuzların tümünün değerinin 33.887,25 TL olduğu, bu hali ile hükmün kesin nitelik taşımadığı gerekçesi ile karar düzeltme talebinin kabulü ile Dairemizin 05.06.2017 tarihli ve 2015/4055 Esas, 2017/8288 Karar sayılı temyiz isteminin reddine ilişkin kararının kaldırılarak hükmün onanmasına karar verilmiş, Daire onama ilamına karşı davacı üçüncü kişi vekili tarafından karar düzeltme isteğinde bulunulmuş, Mahkemece bir defadan fazla karar düzeltme isteminde bulunulamayacağı gerekçesiyle 02.02.2018 tarihli ek kararla karar düzeltme talebinin reddine karar verilmiş, bu ret kararına karşı davacı üçüncü kişi vekili karar düzeltme incelemesi için dosyanın Yargıtaya gönderilmesini talep etmiştir.
Davacı üçüncü kişi vekili tarafından Yargıtay kararına karşı karar düzeltme talebinde bulunulduğuna göre, karar düzeltme isteminin usul ve yasaya uygun olup olmadığına karar verme yetkisi karar düzeltme talebini inceleyecek Yargıtayın ilgili Dairesine aittir. Yerel Mahkemenin bu konuda karar verme yetkisi bulunmamaktadır. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 432’nci maddesinin (5.) fıkrasında yerel mahkeme hakimine tanınan yetki, “temyiz talebinin kanuni süresinde bulunması” ve “kararın temyizi kabil olmaması” haline münhasır olup, karar düzeltme talebi bu hükmün dışındadır. Kaldı ki Dairemizin 05.06.2017 tarihli ve 2015/4055 Esas, 2017/8288 Karar sayılı temyiz dilekçesinin reddine ilişkin ilamının maddi hataya dayalı olduğu, esasa ilişkin temyiz incelemesinin ilk defa Dairemizin 12.10.2017 tarihli ve 2017/14131 Esas, 2017/12868 Karar sayılı ilamı ile yapıldığı; bu sebeple karar düzeltme talebinin reddine dair Yerel Mahkemece verilen 02.02.2018 tarihli ek kararın usul ve yasaya aykırı olduğu anlaşıldığından ortadan kaldırılarak, davacı üçüncü kişi vekilinin karar düzeltme talebinin incelenmesine karar verilmesi gerekmiştir.
Dosya muhtevasına, dava evrakı ile tutanaklar münderecatına ve Yargıtay ilamında açıklanan gerektirici sebeplere göre yerinde olmayan ve HUMK’un 440. maddesinde yazılı hallerden hiçbirisine uymayan davacı üçüncü kişi vekilinin karar düzeltme isteminin REDDİNE, takdiren 370,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınmasına, 65,40 TL peşin harcın red harcına mahsubu ile kalan 27,10 TL’nin karar düzeltme isteyenden alınmasına, 18.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.