Yargıtay Kararı 8. Hukuk Dairesi 2018/13612 E. 2019/4622 K. 06.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/13612
KARAR NO : 2019/4622
KARAR TARİHİ : 06.05.2019

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Derneğin Kendiliğinden Sona Erdiğinin Tespiti

İLK DERECE
MAHKEMESİ : Ankara 6. Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Ankara 6. Sulh Hukuk Mahkemesi hükmüne karşı, davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması sonunda Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun reddine karar verilmiş, bu kez davacı vekilinin Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

K A R A R

Davacı vekili, davalı derneğin tüzüğünün 15. maddesine göre iki yılda bir nisan ayında genel kurul toplantısını yapması gerekirken, en son 15.04.2012 yılında yaptıktan sonra iki defa üst üste yapmaması nedeniyle derneğin kendiliğinden sona erdiğinin tespitini talep etmiştir.
Davalı dernek süresi içinde cevap dilekçesi sunmamıştır.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davanın reddine karar verilmiş, davacı vekili karara karşı istinaf kanun yoluna başvurmuş, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, TMK’nin 87/5. maddesine göre derneğin kendiliğinden sona erdiğinin tespitine ilişkindir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362. maddesinin “b” bendine göre Bölge Adliye Mahkemesince kira ilişkisinden doğan ve miktar veya değeri itibarıyla temyiz edilebilen alacak davaları hariç olmak üzere (Ek ibare: 20/7/2017-7035 S.K./32. md) 4 üncü maddede gösterilen davalar ile (23/6/1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunundan doğup taşınmazın aynına ilişkin olan davalar hariç) özel kanunlarda sulh hukuk mahkemesinin görevine girdiği belirtilen davalarla ilgili kararlara karşı temyiz yoluna başvurulamaz. Bölge Adliye Mahkemesi kararında temyiz yolunun açık olarak gösterilmesi bu sonucu değiştirmez. Davacı vekilinin temyiz talebinin bu sebeple reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan sebeplerle temyiz dilekçesinin 6100 sayılı HMK’nin 362/1-b maddesi gereğince REDDİNE, 06.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.