YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/12755
KARAR NO : 2020/3498
KARAR TARİHİ : 16.06.2020
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 19. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Kayseri 2. İcra Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Kayseri 2. İcra Hukuk Mahkemesinin 17.102017 tarihli ve 2016/31 Esas, 2017/854 Karar sayılı kararıyla davanın reddine karar verilmiş, Mahkeme hükmüne karşı davacı üçüncü kişi vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 19. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine şeklinde hüküm kurulmuş olup, bu kez borçlu Şirket ve borçlu …’in birlikte Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü:
KARAR
Davacı üçüncü kişi vekili, müvekkiline ait malların haczedildiğini, haczedilen menkullerin 20.11.2015 tarihli fatura ile müvekkili tarafından satın alındığını, müvekkili şirkete ait vergi levhasının mevcut olduğunu, haczedilen menkullerin borçlu ile ilgisi bulunmadığını iddia ederek davanın kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı alacaklı vekili, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, Borçlu Celal’in haciz mahallinde hazır olduğu, takip tarihnden hemen önce borçlu şirketin haciz adresinden ayrıldığı, mal kaçırmaya yönelik muvazaalı işlemler yapıldığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı üçüncü kişi istinaf yoluna başvurmuştur. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 19. Hukuk Dairesinin 04.04.2018 Tarih, 2017/ 2674 Esas, 2018/ 622 sayılı kararı ile; davacı üçüncü kişi vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, istinaf kararı borçlu şirket ve borçlu … tarafından temyiz edilmiştir.
Hemen belirtmek gerekir ki, bölge adliye mahkemesi kararına karşı temyiz yoluna başvurmada hukuki yararın bulunması gerekir (HMK. mad. 361/2). İlk derece mahkemesi kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurmayan veya süresini geçirdiği için istinaf yoluna başvurmamış sayılan taraf yönünden, verilen karar kesinleşeceği için artık bu tarafın temyiz yoluna başvurmasında hukuki yararı yoktur. Şayet, karşı tarafın istinaf yoluna başvurması üzerine, bölge adliye mahkemesi tarafından yeniden esas hakkında karar verilmiş ise, o takdirde karara karşı istinaf yoluna başvurmamış olan taraf temyiz yoluna gidebilir. Zira, bunda hukuki yararı vardır.
Somut olayda, borçlu şirket ve borçlu … İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, istinaf yoluna başvurmamıştır. İlk Derece Mahkemesi Kararına karşı, sadece davacı üçüncü kişi istinaf yoluna başvurmuş ve Bölge Adliye Mahkemesince başvuru esastan reddedilmiştir. Bu itibarla, borçlu taraf yönünden İlk Derece Mahkemesinin kararı kesinleşmiş bulunmaktadır. Diğer bir anlatımla, borçlu şirketin ve borçlu …’in temyiz yoluna başvurma hakkı bulunmadığı gibi bu yönde bir başvuru da kendisine bir yarar sağlamayacaktır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, borçlu şirketin ve borçlu …’in temyiz isteminin REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 16.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.