Yargıtay Kararı 8. Hukuk Dairesi 2018/12622 E. 2018/20142 K. 12.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/12622
KARAR NO : 2018/20142
KARAR TARİHİ : 12.12.2018

MAHKEMESİ : … …….. Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda … (Kapatılan) 2. İcra Hukuk Mahkemesi hükmüne karşı, davalı-kiracı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması sonunda … …….. Mahkemesi 2. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun kabulüne karar verilmiş, bu kez davacı vekilinin …….. Mahkemesi kararını temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

26.09.2004 tarih ve 5235 sayılı ………… Mahkemeleri ile …….. Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanuna paralel olarak, 2004 sayılı…….. Kanunu’nun temyiz ve karar düzeltmeye ilişkin hükümlerinde değişiklik yaparak istinaf ve temyiz ile ilgili hükümleri yeniden düzenleyen 18.03.2005 tarih ve 5311 sayılı Kanun ile…….. Kanunu’na eklenen Geçici 7.maddeye göre, 5311 sayılı Kanun hükümleri …….. Mahkemelerinin göreve başladığı 20.07.2016 tarihinden sonra verilen kararlar hakkında uygulanır.
02.03.2005 tarih ve 5311 sayılı Kanun’un 25. maddesi ile değişik 2004 sayılı…….. Kanunu’nun 364/1. maddesine göre, …….. Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen ve miktar ve değeri Onbin Türk Lirası’nı geçen nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilir. Bu hükümde öngörülen kesinlik sınırı 02.12.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun’un 4. maddesi ile …….. Türk Lirası’na çıkarılmıştır. Bu parasal sınır, 6763 sayılı Kanun’un 44. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen ek madde 1 uyarınca, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılacaktır. Buna göre, 2018 yılı için temyiz parasal sınırı 47.530 TL’dir.
Somut olayda, …….. Mahkemesinin 06.06.2018 karar tarihine göre uyuşmazlık konusu değerin, kesinlik sınırını geçmediği anlaşıldığından, anılan …….. Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti yoktur.
5311 sayılı Kanunla değişik İİK’nin 364/1-2. maddeleri ve 6100 sayılı HMK’nin 366.maddesinin göndermesi ile uygulanması gereken aynı Kanunun 352.maddesi uyarınca temyiz başvuru talebinin REDDİNE, istek halinde peşin harcın temyiz edene iadesine, 12.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.