YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/11399
KARAR NO : 2018/19336
KARAR TARİHİ : 28.11.2018
MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalılardan … ve … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
KARAR
Davacı vekili, müvekkillerinin kat maliki olduğu … nolu … Aptartmanının zemin katındaki dükkanlardan … Şti.nin kiracısı olduğu işyeri vasfındaki bağımsız bölümlerin apartmanın ortak alanlarını da içine alacak şekilde genişletilmesi sonucunda davalıların şagil olduklarını ve kira geliri elde ettiklerini belirterek, bu kira gelirlerinin bilirkişi marifeti ile tespit edilerek müvekkillerine isabet eden kısmının bu güne kadarki yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı … ve … vekili, dükkanlardaki kullanımın apartman maliklerinin muvafakatnameleri ile gerçekleştirildiğini, uyuşmazlıkta Sulh Hukuk Mahkemelerinin görevli olduğunu belirterek, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulü 14.382,00-TL’nin davalılar … ile … Tüketim Malları Tekstil Ürünleri Sanayi Ltd. Şti.nden, 9.774,60-TL’nin davalılar … ve …’tan 04/08/2009 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesi üzerine; hüküm, davalı … ve … vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, çaplı taşınmaza yönelik ecrimisil istemine ilişkindir.
Bilindiği üzere, gerek öğretide ve gerekse yargısal uygulamalarda ifade edildiği üzere ecrimisil, diğer bir deyişle haksız işgal tazminatı, zilyet olmayan malikin, malik olmayan kötüniyetli zilyetten isteyebileceği bir tazminat olup, 08.03.1950 tarih 22/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında; fuzuli işgalin tarafların karşılıklı birbirine uygun iradeleri ile kurduğu kira sözleşmesine benzetilemeyeceği, niteliği itibarı ile haksız bir eylem sayılması gerektiği, haksız işgal nedeniyle oluşan zararın tazmin edilmesi gerekeceği vurgulanmıştır. Ecrimisil, haksız işgal nedeniyle tazminat olarak nitelendirilen özel bir zarar giderim biçimi olması nedeniyle en azı kira geliri karşılığı zarardır. Bu nedenle, haksız işgalden doğan normal kullanma sonucu eskime şeklinde oluşan olumlu zarar ile kullanmadan kaynaklanan olumlu zarar ile malik ya da zilyedin yoksun kaldığı fayda (olumsuz zarar) ecrimisilin kapsamını belirler. Haksız işgal, haksız eylem niteliğindedir (YHGK’nin 25.02.2004 gün ve 2004/1-120-96 sayılı kararı)
Somut olaya gelince, dosya içeriği ve toplanan delillerden; davacılar ile davalı …, …’ın çekişme konusu… ilçesi Mahallesinde kain 447 ada 10 parsel sayılı kat mülkiyeti kurulu taşınmazda kat malikleri oldukları ve 81/A numaralı dükkanın davalı … tarafından davalı şirkete, 81/B numaralı dükkanın davalı … tarafından davalı …’a kiraya verildiği anlaşılmaktadır.15/08/2003 tarihli … Noterliğinin 18295 yevmiye numaralı muvafakatname ile kat maliklerinin, binanın mevcut ruhsatlı sundurmasının apartman girişini ayırmak kaydıyla kapalı olarak …’ın sahibi olduğu 9 ( 81 /A ) nolu işyeri ile … ve …’ın sahibi bulunduğu 10 (81/B) nolu işyeri tarafından kullanılmasına muvafakat ettikleri sabit olduğuna göre, davalıların dava konusu yerde haksız işgalci olduğundan bahsetmek mümkün olmadığı gibi haksız işgal tazminatı, zilyet olmayan malikin, malik olmayan kötüniyetli zilyetten isteyebileceği bir tazminat olup kat malikleri tarafından verilen muvafakatname uyarınca davalıların kötüniyetli olduğundan da bahsedilemez. Bu durumda mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı … ve … vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan kabulü ile hükmün, 6100 sayılı HMK’nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla HUMK’un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK’un 440/1 maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edenlere iadesine, 28.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.