YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/103
KARAR NO : 2019/406
KARAR TARİHİ : 15.01.2019
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katılma Alacağı
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonucunda Mahkemece verilen davanın kısmen kabulüne dair kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairenin 20.09.2017 tarihli ve 2015/19689 Esas, 2017/11140 Karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmişti. Davacı vekili tarafından süresinde kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:
KARAR
Davacı … vekili, evlilik birliği içerisinde davalı erkek adına satın alınan bir adet mesken bulunduğunu açıklayarak fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla 30.000,00 TL katılma alacağının faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı … vekili, dava konusu meskenin TOKİ’den satın alındığını ve bedelin davalının babası tarafından ödendiğini, davacının katkısının bulunmadığını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının babasının banka taksitleri için oğlu lehine yapmış olduğu ödemelerin karşılığını aldığı hususu kanıtlanamadığından TMK’nin 220 maddesince yapılan ödemelerin bağış niteliğinde olup davalının kişisel malı olduğu, ancak taşınmazın alımı için direkt davalı tarafından bankaya yatırılan 6.500,00 TL + 797,34 TL = 7.297,34 TL para bulunduğu, 7.297,34 TL / 77.213,00 TL (Taşınmazın edinilme tarihi itibariyle değeri) = 0094 (davalının edinilmiş olan taşınmaza yaptığı ödeme oranı) olarak tespit edildiği, taşınmazın keşif tarihi itibariyle değerinin 133.058,00 TL x 0094 = 12.507,00 TL olduğu, davacının katılma alacağının ise 12.507,00 / 2 = 6.253,00 TL olduğu anlaşıldığından davacının davasının kısmen kabulü ile 6.253,00 TL katılma alacağının karar tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir. Hüküm, süresi içerisinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiş, Dairece yerel mahkemenin kararı 20.09.2017 gün 2015/19689 Esas ve 2017/1140 Karar sayılı ilamla onanmıştır. Davacı vekili, süresi içerisinde karar düzeltme isteğinde bulunmuştur.
1. Dosya muhtevasına, dava evrakı ile tutanaklar münderecatına ve Yargıtay ilâmında açıklanan gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan, yerinde olmayan ve HUMK’un 440. maddesinde yazılı hallerden hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteminin reddine karar verilmiştir.
2. Davacı vekilinin diğer karar düzeltme nedenlerine gelince;
Tasfiyeye konu edilen meskenle ilgili olarak davacı lehine katılma alacağı hesaplama yöntemi incelendiğinde iki husus yönünden hataya düşüldüğü anlaşılmaktadır. Mahkemece, TOKİ’ye yapılan ödemelerden banka aracılığıyla davalı erkek tarafından yapıldığı sabit olan sadece (peşinat+damga vergisi) 7.297,34 TL edinilmiş mal, taksitlendirilen banka ödemeleri ise davalının babası tarafından yapıldığından kişisel mal olarak değerlendirilmiştir. Ne var ki TOKİ ile davalı erkek arasında akdedilen 09.02.2006 tarihli sözleşmede belirtildiği üzere başvuru esnasında 2.000,00 TL para ödendiği anlaşılmaktadır. Bir eşin bütün malları, aksi ispat edilinceye kadar edinilmiş mal olarak kabul edilir (TMK 222. mad.). Başvuruda yatırılan 2.000,00 TL paranın da aksi ispat edilemediğinden edinilmiş mal olduğunun kabulü gerekir. Hesaplamada diğer hatalı husus ise, davaya konu meskenin edinme tarihindeki değeri olarak teknik bilirkişilerce belirlenen 77.213,00 TL’nin esas alınmasıdır. Sözleşmede; 53.156,00 TL bedel üzerinden satım gerçekleştiği sabittir.
Mahkemece yapılacak iş, meskenin alımında (7.297,34 TL +2.000,00 TL) edinilmiş mal kullanıldığı ve meskenin 53.156,00 TL’ye satın alındığı kabul edilerek talep de gözetilmek suretiyle davacının katılma alacağı belirlenmelidir. Davacı vekilinin karar düzeltme isteği bu yönden kabul edilerek, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2.) bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin kabulü ile Dairenin maddi yanılgıya dayalı 20.09.2017 gün 2015/19689 esas ve 2017/1140 karar sayılı onama ilamının KALDIRILMASINA, hükmün 6100 sayılı HMK’nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, diğer karar düzeltme taleplerinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeplerle reddine, peşin harcın istek halinde karar düzeltme isteyene iadesine, 15.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.