Yargıtay Kararı 8. Hukuk Dairesi 2017/8782 E. 2018/17692 K. 22.10.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/8782
KARAR NO : 2018/17692
KARAR TARİHİ : 22.10.2018

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Vakıf, Alacak

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

K A R A R
Davacı … vekili dava dilekçesinde, davalı …… Akpınar’ın, 2000-2003 yılları arasında davacı vakfın yönetim kurulu başkanlığı görevinde bulunduğunu, bu süreç içerisinde davacı vakıf tarafından davalıya ödenen 11.206,10 TL tutarındaki iş avansının halen davalının zimmetinde bulunduğunu, bu durumun …… Genel Müdürlüğünün yaptığı periyodik denetimler sonrası hazırladığı 07.04.2009 tarih ve 3539 sayılı raporda belirtildiğini iddia ederek, 2003 yılı itibariyle hesaplanacak yasal faizi ile birlikte 11.206,10 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, Mahkemece davanın kısmen kabulü ile 11.206,10 TL alacağın 07.04.2009 tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davalı vekili tarafından cevap dilekçesinde ve mahkeme safahatinde zamanaşımı def’i ileri sürüldüğüne göre, mahkemece sözkonusu iddia değerlendirilmeden davanın esası hakkında karar verilmiş olması,
2-Zamanaşımı iddiasının kabul edilmemesi halinde; Mahkemece davalının davacı vakıf genel kurulunca ibra edilip edilmediğine ilişkin belgelerin getirtilip, sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
3-…… Genel Müdürlüğünce hazırlanan 07.04.2009 tarih ve 3539 sayılı raporda; 29.8.2006 tarih ve 18 sayılı denetim raporunda ikmal ve ıslahı öngörülen hususlardan, kenar başlığı ile davacı vakfın davalı …… Akpınar’dan olan alacağından söz edildiğine göre, Mahkemece 29.8.2006 tarih ve 18 sayılı raporun ilgili kurumdan getirtilerek incelenmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
4-Kabule göre de, davalının temerrüdü sabit olmadan aleyhe faize hükmedilmesi,
Doğru görülmemiştir.

SONUÇ: Davalı vekilinin yazılı temyiz itirazları yerinde görüldüğünden temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle kabulü ile hükmün 6100 sayılı HMK’nin Geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK’nin 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK’nin 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 22.10.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.