YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/1872
KARAR NO : 2017/4943
KARAR TARİHİ : 03.04.2017
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
KARAR
Davacı alacaklı 25.09.2008 tarihli yazılı kira akdine dayanarak 13.08.2015 tarihinde haciz ve tahliye talepli olarak başlattığı icra takibi ile 2008, 2009, 2010, 2012, 2014 yılları bakiye kira alacağı ile 2015 yılı 7 aylık kira alacağı toplamı 8.200,00 TL’nin işlemiş faiziyle tahsilini talep etmiş, ödeme emri davalı borçluya 17.08.2015 tarihinde tebliğ edilmiştir. Davalı borçlu 20.08.2015 tarihli itiraz dilekçesinde, alacaklı ile 25.09.2008 tarihinde kira sözleşmesi yaptıklarını, aylık 150,00 TL bedelle burayı kiraladığını, kira bedellerini de düzenli olarak ödediğini, kira alacağından doğan davaların 5 yıllık zamanaşımı süresine tabi olduğunu, 2010 ve 2012 yılları kiralarını tam olarak yatırdığını, davacı ile aralarındaki dostane ilişki nedeniyle kimi zaman eksik, kimi zaman fazla para yatırdığını, alacaklı olduğunu iddia eden …’a bir miktar kira borcunun olabileceğini, ancak bunun araştırmaya muhtaç olduğunu, tam miktarını bilmediğini, eline para geçtikçe ödeme yaptığını bildirerek takibe itiraz etmiştir. Ödeme emrine davalı borçlu tarafından itiraz edilmesi üzerine, davacı alacaklı İcra Mahkemesi’ne başvurarak, davalı zamanaşımı itirazında bulunduğundan 2008 yılına ilişkin bakiye 1.500,00 TL ve 2009 yılına ilişkin bakiye 300,00 TL alacaktan feragat ettiğini, sonuç olarak müvekkilinin 2010 yılı için 900,00 TL, 2012 yılı için 850,00 TL, 2014 yılı için 2.550,00 TL, 2015 yılı için 1.350,00 TL olmak üzere toplam 5.650,00 TL kira alacağı yönünden davalının itirazının kaldırılması ve tahliye isteminde bulunmuş, davalı davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalı borçlunun itirazının kısmi itiraz niteliğinde olduğu, İİK’nun 62/3 maddesinde düzenlenen “borca kısmen itiraz eden borçlunun, itiraz ettiği kısmı açıkça göstermesi gerekmektedir, aksi halde itiraz etmemiş sayılır” hükmü uyarınca, davalı borçlu itiraz dilekçesinde itiraz ettiği kısmı açıkça göstermediğinden itirazın yok hükmünde olduğu ve takibin kesinleştiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kira alacağının tahsili için başlatılan takibe itirazın kaldırılması ve tahliye istemlerine ilişkindir.
1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerekçelere ve davalının itiraz dilekçesinde 2014 ve 2015 yılları kira bedeline ilişkin itiraz ettiği kısmı açıkça belirtmemesine göre temyiz eden davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalı borçlu itiraz dilekçesinde 2010 ve 2012 yıllarına ait kira bedellerini tam olarak yatırdığını bildirerek, bu yıllara ilişkin kira alacağı talebine tam bir itirazda bulunmuştur. Davalı cevap dilekçesinde de, alacaklı tarafın…..Bankası hesaplarının incelenmesini talep etmiştir. Bu durumda davalının ödeme yaptığını ileri sürdüğü alacaklının Garanti Bankası hesap özeti incelenerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle davanın tümden kabulüne karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ; Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının 2014 ve 2015 yılları kira alacağına yönelik temyiz itirazlarının REDDİNE, 2 nolu bentte yazılı nedenle davalı vekilinin 2010 ve 2012 yılları kira alacağa ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın alacağa hasren BOZULMASINA, taraflarca İİK’nun 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 03.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verilmiştir.