YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/1836
KARAR NO : 2017/5402
KARAR TARİHİ : 11.04.2017
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Kiralananın Tahliyesi
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
… A R A R
Davacı alacaklı, 24.06.2015 tarihinde haciz ve tahliye istekli olarak başlatılan icra takibi ile 2015 yılı Nisan, Mayıs, Haziran ayları kira alacağı 3.240,00 TL’nin tahsilini istemiştir. Davalı borçluya ödeme emri 06.07.2015 tarihinde tebliğ edilmiş, davalı kiracının takibe itiraz etmemesi üzerine takip kesinleşmiştir.
Mahkemece, davalının usulüne uygun tebligata rağmen icra dosyası kapsamında borca itiraz etmediği ve süresi içinde borcun tamamını ödemediği, ödeme emrinin yasal ihtarları içerdiği, eldeki davanın süresi içerisinde açıldığı, 30 günlük yasal süre içerisinde takip konusu kira borcunu da ödemediği, her ne kadar dava açıldıktan sonra davalının icra dosyasına bir kısım ödeme yaptığı anlaşılmış ise de söz konusu ödemenin temerrüt gerçekleştikten sonra yapıldığı, bu nedenle temerrüt şartlarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne ve kiralananın tahliyesine karar verilmiş, karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kesinleşen icra takibi nedeniyle tahliye istemine ilişkindir.
İİK.nun 269/b-4 maddesi hükmü gereğince borçluya gönderilen ihtarlı ödeme emri TBK.nun 315.maddesinde yazılı ihtar yerine geçer. Türk Borçlar Kanunu’nun 315. maddesinde konut ve çatılı işyeri kiralarında temerrüt ihtarında verilecek süre 30 gün olarak öngörülmüştür. Davaya dayanak yapılan icra dosyasında, İcra Müdürlüğü’nce düzenlenen örnek 13 nolu ödeme emrinde 7 günlük ödeme süresi verildiği görülmektedir. Davaya dayanak yapılan icra dosyasında İİK’nun 269/1. maddesi yollaması ile uygulanması gereken Türk Borçlar Kanunu’nun 315. maddesinde yer alan yasal otuz günlük ödeme süresi verilmesi gerekirken, daha az ödeme süreli ödeme emrinin tebliği üzerine davalı borçlunun temerrüde düştüğünden söz edilemez. Bu nedenle tahliye isteminin reddine karar vermek gerekirken, yazılı şekilde tahliyeye karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 sayılı Kanunla eklenen Geçici 3. madde hükmü gözetilerek HUMK.nun 428. maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, taraflarca İİK’nun 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın temyiz edene iadesine, 11.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.