YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/7317
KARAR NO : 2019/3962
KARAR TARİHİ : 10.04.2019
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVACI (3. Kişi) : …
DAVALI (Alacaklı) :
DAVALI (Borçlu) :
DAVA TÜRÜ : istihkak
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı üçüncü kişi tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
K A R A R
Davacı üçüncü kişi vekili, 25.03.2013 tarihinde haczedilen mahcuzların, müvekkili ile borçlu şirket arasında aktedilen Finansal Kiralama Sözleşmesi kapsamında kaldığını, 6361 sayılı Yasa’nın 28/2. maddesi gereğince haczedilemeyeceğini ileri sürerek istihkak davasının kabulü ile haczin kaldırılmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı alacaklı vekili, mahcuzların borçluya ait olduğunu, haczedilen menkul malların el yapımı olup, sicile kayıtlı olmadığından menkul rehnine veya finansal kiralama işlemine konu olamayacağını, Finansal Kiralama Sözleşmesinde mahcuzları niteleyecek bir ibare bulunmadığını öne sürerek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; mülkiyet karinesinin borçlu dolayısıyla alacaklı lehine olduğu, hükme esas alınan bilirkişi raporu uyarınca mahcuzlar ile Finansal Kiralama Sözleşmesinde yer alan malların aynı mallar olup olmadığı hususunda bir kanaate varmanın mümkün olmadığı, mahcuzların üçüncü kişiye ait olduğunun kesin ve inandırıcı delillerle ispat edilemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı üçüncü kişi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, üçüncü kişinin İİK’nin 96 vd. maddelerine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiş ise de,alınan bilirkişi raporu, toplanan deliller, yapılan araştırma ve inceleme hüküm kurmaya yeterli değildir.
Şöyle ki; davacı üçüncü kişi vekilinin eldeki dava açılmadan önce 11.04.2013 tarihinde Dörtyol Sulh Hukuk Mahkemesine başvururak mahcuzlar ile Finansal Kiralama Sözleşmesine konu malların aynı olup olmadığı hususunda delil tespiti yapılmasını talep ettiği,delil tespiti kapsamında rapor düzenleyen makine mühendisi bilirkişinin rapor ekinde yer alan ilk üç fotoğrafta görülen makinenin Finansal Kiralama Sözleşmesi dayanağı faturada ilk sırada belirtilen bantlı konveyör olduğunu, diğer yedi fotoğrafla tespiti yapılan makinenin ise faturada dört ve altıncı sırada yer alan bunker ve helezon konveyör olduğunu, faturada yer alan 38 m ve 48 m boylarındaki bantlı konveyörler ile 80 m3 hacmindeki bunkerin ise haciz adresinde olmadığından tespitinin yapılamadığını bildirdiği, daha sonra üçüncü kişi vekilinin 10.07.2013 tarihinde İstanbul Asliye Ticaret Mahkemesine başvurarak, kira bedellerini zamanında ödemeyen kiracı borçluya 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanunu gereğince Beyoğlu 24.Noterliğinin 21.03.2012 tarihli 15309 yevmiye numaralı ihtarnamesi ile birikmiş kira bedellerini ödemesi için 60 günlük süre verildiğini, bu süre zarfında bir ödeme olmadığı takdirde aynı yasa uyarınca sözleşmelerin feshedilmiş olacağının bildirildiğini, gönderilen ihtarnamenin muhataba tebliğ edildiğini, ancak muhatabın bu süre zarfında bir ödeme yapmadığını kiralama konusu malı da teslim etmediğini bu nedenle mahcuzların taraflarına teslimi için Finansal Kiralama Sözleşmesinin ilgili maddesi gereğince ihtiyati tedbir kararı verilmesini talep ettiği Mahkemece 18.07.2013 tarihli karar ile mahcuzların yediemin sıfatıyla tedbiren borçludan alınarak üçüncü kişiye tevdiine karar verildiği, Mahkeme kararının infazı için 23.08.2013 tarihinde haciz adresine gidildiği, makine mühendisi bilirkişinin mahcuzlar ile mahkeme kararında yazılı malların özelliklerinin uyuşmadığını beyan etmesi üzerine, işlem yapılamadan dönüldüğü, Mahkemece hükme esas alınan ve aynı zamanda İstanbul Asliye Ticaret Mahkemesince verilen tedbir kararı uyarınca rapor düzenleyen makine mühendisi bilirkişinin bu sefer Finansal Kiralama Sözleşmesinin dayanağı faturada ayırt edici özelliklerin bulunmadığını, hacze konu malların fatura içeriğindeki 2 kalem mala uyumlu olmasına rağmen bir çok firmada aynı mala rastlamanın mümkün olduğunu rapor ettiği anlaşılmıştır.
Tüm bunlardan ayrı olarak tanık olarak dinlenen borçlu şirket yetkilisinin dava konusu makinelerin üçüncü kişi şirkete ait olduğunu, alacaklı şirketin işlettiği limanda haczedilen makine ve ekipmanların üçüncü kişi şirketten kiraladıkları makineler olduğunu, başka yerden bu şekilde herhangi bir makine kiralamadıklarını ve kullanmadıklarını, bu makineleri siparişleri üzerine üçüncü kişi şirkete imal ettirdiklerinden Finansal Kiralama Sözleşmesindeki boy, en ve ebatların uyumlu olduğunu beyan ettiği tespit edilmiştir.
O halde, Mahkemece, bilirkişi raporları arasındaki çelişkinin giderilmesi için, daha önce görev almayan üç makine mühendisinden oluşacak bilirkişi kurulu ile mahallinde keşif yapılarak, dava konusu mahcuzlar ile Finansal Kiralama Sözleşmesi ve dayanak faturada yer alan malların aynı olup olmadığı hususunda rapor alınmasından sonra, borçlu şirketin ticari defterleri getirtilerek, dosyanın bu sefer mali müşavir bilirkişiye tevdii ile; ticari defterlerin usulüne uygun tutulup tutulmadığı, açılış ve kapanış tasdiklerinin yapılıp yapılmadığı, hacizli mallara ilişkin kayıt olup olmadığı, hacizli malların demirbaş olarak kayıtlı olup olmadığı hususlarında rapor aldırılması, bu raporlar ve dosya içerisindeki tüm deliller birlikte değerlendirilerek karar verilmesi gerekmektedir.
Belirtilen hususlar dikkate alınmadan eksik araştırma ve incelemeye dayalı olarak yazılı biçimde hüküm kurulması isabetli olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı üçüncü kişi vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün İİK’nun 366 ve 6100 sayılı HMK’nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA,taraflarca İİK’nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 10.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.