Yargıtay Kararı 8. Hukuk Dairesi 2016/4156 E. 2019/9487 K. 23.10.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/4156
KARAR NO : 2019/9487
KARAR TARİHİ : 23.10.2019

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

K A R A R

Davalı … ve …’a gerekçeli karar ve temyiz dilekçesi; davalı …’a ise temyiz dilekçesi doğrudan Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre tebliğ edildiği, davalı …’a gerekçeli karar ve temyiz dilekçesinin de aynı konutta oturup oturmadığı ve ehil olup olmadığı belli olmayan torununa tebliğ edildiği anlaşılmaktadır.
Tebligat Kanunu’nun 10. maddesi gereği, tebligat ilk olarak şahsa bilinen en son adresinde yapılır, Tebligat Kanunu’nun 16. maddesi gereğince de tebliğ yapılacak şahıs adresinde bulunmazsa tebliğ kendisi ile aynı konutta oturan kişilere yapılır, ayrıca Tebligat Kanunu’nun 22. maddesi gereğince muhatap yerine kendisine tebliğ yapılacak kimsenin görünüşüne nazaran onsekiz yaşından aşağı olmaması ve bariz bir surette ehliyetsiz bulunmaması gerekir. Tebligat Kanunu’nun 21.maddesi gereğince de kendisine tebligat yapılacak kimse veya tebligat yapılabilecek kimselerden hiçbiri gösterilen adreste bulunmaz veya tebellüğden imtina ederse, tebliğ memuru tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir veya memurlarına imza mukabilinde teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırmakla beraber, adreste bulunmama halinde tebliğ olunacak şahsa keyfiyetin haber verilmesini de mümkün oldukça en yakın komşularından birine, varsa yönetici veya kapıcıya da bildirir; bilinen son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi bilinen en son adresi kabul edilir ve tebligat buraya yapılır. Mernis adresine yapılan tebligatın da iade edilmesi halinde, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre tebligatın yapılması gerekir.
Hal böyle olunca; davalı … ve …’a gerekçeli karar ve temyiz dilekçesi; davalı …’a ise temyiz dilekçesi doğrudan Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine, davalı …’a da gerekçeli karar ve temyiz dilekçesi Tebligat Kanunu’nun 16. ve 22. maddesine aykırı şekilde, usulsüz yapıldığı anlaşılmıştır. Açıklanan bu sebeplerle bahsi geçen davalı … ve …’a gerekçeli karar ve temyiz dilekçesi; davalı …’a temyiz dilekçesi, davalı …’a da gerekçeli karar ve temyiz dilekçesi tebliğinin usulüne uygun olarak 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümleri uyarınca yöntemine uygun bir biçimde yapılarak bu noksanlığın yerine getirilmesi, temyiz süresinin beklenmesi ve sonra temyiz incelemesi yapılmak üzere dosyanın Dairemize gönderilmesi için Yerel Mahkemeye GERİ ÇEVRİLMESİNE, 23.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.