Yargıtay Kararı 8. Hukuk Dairesi 2016/3914 E. 2018/20080 K. 12.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/3914
KARAR NO : 2018/20080
KARAR TARİHİ : 12.12.2018

MAHKEMESİ :…… Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı 3. kişi vekili ve davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

K A R A R

Davacı 3. kişi vekili asıl ve birleşen dosyada, müvekkili şirket tarafından borçlu şirketten değişik ebat ve markalarda lastik alınıp ödeme yapıldığını, müvekkilinin deposunun küçük olması sebebi ile yediemin ve depo sahibi olan dava dışı …… Kasapoğlu’nun deposuna lastiklerin teslim edildiğini, buna ilişkin yazılı sözleşme yapıldığını, ancak alacaklı tarafından …… 2. …… Müdürlüğünün 2012/4211 ve 2012/ 3192 sayılı takip dosyaları için söz konusu lastiklerin haczedildiğini belirterek, davanın kabulü ile hacizlerin kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı alacaklı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, lastiklerin takip borçlusuna ait depoda haczedilmesine karşın adetlerinin çok olmasından dolayı dava dışı……… A.Ş’ye ait depoda muhafaza edildiği, bilirkişi raporunda faturaların 3. kişinin defterinde kayıtlı olduğu, dava dışı……… A.Ş’ye ait defterlerin incelenmesinde haczin uygulandığı tarihe yakın bir tarihte usulsüz ve muvazaalı işlemler yapıldığının belirtildiği, söz konusu hacizli malların davacıya ait olduğu noktasında başkaca bir delilin bulunmadığı gerekçesi ile asıl ve birleşen dosyalarda davanın reddine karar verilmiş, karar davacı 3. kişi vekili ve vekalet ücreti ile tazminat yönünden davalı alacaklı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, üçüncü kişinin İİK’nin 96. vd. maddelerine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.
Davacı 3. kişi vekili asıl dosyada …… 2. …… Müdürlüğünün 2012/4211 Esas sayılı takip dosyasına konu mahcuzlara, birleşen dosyada ise …… 2. …… Müdürlüğünün 2012/ 3192 Esas sayılı takip dosyasına konu mahcuzlara ilişkin olarak istihkak davası açmış olup, …… 3. …… Müdürlüğünün 2012/4120 ve 2012/4119 Esas sayılı dosyaları ile de aynı yerde müvekkiline ait lastiklerin haczedildiğini belirtmiştir. Ne var ki, Mahkemece, davacının dava konusu yapmadığı …… 3. …… Müdürlüğünün 2012/4120 ve 2012/4119 Esas sayılı dosyaları getirtilerek değerlendirme yapılmış ve buna ilişkin olarak karar verilmiştir. Anılan dosyaların borçlusu Adlas Otom.Gıda Turizm İth. İhrc. San. Tic.Ltd. Şti. iken, dava konusu …… 2. …… Müdürlüğünün 2012/4211 ve 2012/ 3192 sayılı takip dosyalarının borçlusu ise ……. İth. İhr. Tic. A.Ş dir.
Dosya içerisinde yer alan … 10. Asliye Ticaret Mahkemesinin 9.7.2013 tarihli ve 2012/738 Esas, 2013/376 karar sayılı kararı ile eldeki davaya konu takip dosyalarının borçlusu ……. Tic. İth. İhr. Tic. A.Ş. ve dava konusu olmayan ancak Mahkemece değerlendirilmeye alınan …… 3. …… Müdürlüğünün 2012/4120 ve 2012/4119 sayılı takip dosyalarının borçlusu ……… İth. İhrc. San. Tic. Ltd. Şti. hakkında iflas kararı verilmiş, karar Yargıtay 23. Hukuk Dairesinin 26.3.2014 tarihli ve 2013/ 8283 Esas, 2014/ 2317 Karar sayılı ilamı ile onanmıştır.
Bu durumda, Mahkemece verilen iflas kararının aşaması belirlenerek kararın kesinleşmesi halinde adı geçen borçlu şirket yönünden, İİK’nin 193/2 maddesi uyarınca takibin düşeceği, hacizlerin kalkacağı dolayısıyla dava konusuz kalacağından istihkak davası hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi, yargılama giderleri, maktu karar ve ilam harcı ile nispi vekalet ücretinin davanın açılmasına neden olan tarafa yükletilmesi için kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı 3. kişi vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle yerel Mahkeme hükmünün İİK’nin 366 ve HUMK’un 428.maddeleri gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına ve taraflarca İİK’nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde ayrı ayrı iadesine, 12.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.