Yargıtay Kararı 8. Hukuk Dairesi 2016/3409 E. 2017/7563 K. 23.05.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/3409
KARAR NO : 2017/7563
KARAR TARİHİ : 23.05.2017

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katılma ve Ziynet alacağı

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine karar verilmiş olup, hükmün duruşma yapılması suretiyle Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından istenilmiştir. Dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 23.05.2017 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü temyiz eden davacı … vekili Av. … geldi, davalı adına gelen olmadı. Duruşmaya başlanarak temyiz isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan ve hazır bulunanların sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı … vekili, davalı adına edinilen sekiz adet taşınmaz, iki adet araç ve dört adet şirket bulunduğunu, ayrıca davacıdan ziynet eşyalarının davalı tarafça alındığını belirterek edinilmiş mallara katılma rejiminin tasfiyesi ile davacının katılma alacağı, değer artış payı ile davacıya ait ziynet eşyalarının öncelikle ayni olarak ödenmesini, bu mümkün olmadığı takdirde nakit olarak faizleriyle birlikte tahsilini talep etmiş, harca esas değer fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 7.000,00 TL olarak bildirilmiştir. Harcını yatırdıkları 24.12.2010 tarihli dilekçe ile davacı vekili ziynet eşyaları yönünden taleplerinin şimdilik 2000,00 TL olduğunu, 14.09.2015 tarihli dilekçe ile ziynet alacağını 36.000,00 TL arttırarak 38.000,00 TL, 7.000,00 TL olan katılma ve değer artış payı alacağını 551.400 TL arttırarak 558.400 TL talep ettiklerini açıklamıştır.
Davalı … vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının mal rejimi sona erdikten sonra pay sahibi olduğu şirketler, eşler arasında mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu dönemde edinilen ve davacının katkısını ispat edemediği … … …. ve … parseldeki taşınmazlar, … … … parselde kayıtlı 14 nolu taşınmaz, … plakalı araç ile ispatlanamayan ziynetlere ilişkin taleplerinin reddine, davalı adına kayıtlı dava konusu edilen diğer 5 adet taşınmaz ve bir adet araç yönünden toplam 445.900,00 TL. katılma alacağının karar tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin taleplerin reddine karar verilmiştir. Hüküm, süresi içerisinde reddedilen kısım yönünden davacı vekili ve kabul edilen taşınmazlardan sadece 17 nolu mesken yönünden davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına ve mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verildiğine, takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Davalı vekilinin 17 nolu meskene yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Mahkemenin, tasfiyeye konu edilen 17 nolu meskenin alımında, davalının kişisel malı olan dava dışı 2 nolu meskenin kullanıldığına ilişkin kabulü yerinde ise de her iki taşınmazın keşif tarihi itibariyle tespit edilen değerleri arasındaki oluşan farkın yarısı oranında davacı lehine katılma alacağına hükmedilmesi yerinde olmamıştır.
Tasfiyeye konu edilen 17 nolu mesken eşler arasında edinilmiş mallara katılma rejiminin geçerli olduğu 30.12.2005 tarihinde tahsis suretiyle, dava dışı 908 ada 156 parsel 2 nolu mesken, eşler arasında mal ayrılığı rejimi geçerli olduğu 25.11.1999 tarihinde satış yolu ile davalı adına tapuda tescil edilmiştir.
Davalı ile dava dışı İsa isimli şahıs arasında 01.07.2003 tarihinde yapılan adi nitelikte sözleşmeye istinaden dava dışı 2 nolu meskenin 03.07.2003 tarihinde davalı tarafından İsa oğlu Muhammet’e tapuda devredildiği anlaşılmaktadır. SS … Konut Yapı Kooperatifine ait tasfiyeye konu 17 nolu mesken üyeliğinin ise dava dışı … tarafından davalıya 05.03.2004 tarihinde devredildiği, 30.12.2005 tarihinde de davalı adına tapu kaydının oluştuğu sabittir. İş bu yapılan işlemlere esas 01.07.2003 tarihli sözleşmede iki dairenin karşılıklı devredileceği ve herhangi bir bedel ödenmeyeceği taraflar arasında kararlaştırılmıştır. O halde tamamı davalının kişisel malı ile satın alındığı anlaşılan 17 nolu meskenin davalının kişisel malı olduğunun kabulü gerekmektedir. Mahkemece, bu mesken yönünden talebin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davacı lehine 17.500,00 TL alacağa hükmedilmesi hatalı olup bozma nedeni yapılmıştır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle davalı vekilinin yazılı temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün 6100 sayılı HMK’nun Geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının yukarıda (1). bentte gösterilen nedenle reddine, Yargıtay duruşmasının yapıldığı tarihte yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümleri uyarınca 1.480,00 TL Avukatlık Ücreti’nin davacı …’den alınarak Yargıtay duruşmasında avukat marifetiyle temsil olunan davalı …’a verilmesine, taraflarca HUMK’nun 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davalıya iadesine, 31.40 TL onama harcının peşin harçtan mahsubu ile artan 618.30 TL’nin temyiz eden davacıya iadesine, 23.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

,