Yargıtay Kararı 8. Hukuk Dairesi 2016/20569 E. 2019/310 K. 14.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/20569
KARAR NO : 2019/310
KARAR TARİHİ : 14.01.2019

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katılma Alacağı

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

K … A R A R

Davacı … vekili, evlilik birliği içinde davalı erkek adına edinilen … ili Değirmiçem mahallesi 369 ada 177 parsel 3 numaralı bağımsız bölüm, 369 ada 182 parselde kayıtlı … kat, Sarsalkım mahallesi 175 ada 3 parselde kayıtlı taşınmaz, 27 Z 7232 plakalı araç üzerinde fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile şimdilik 10.000 TL katkı payı alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı … vekili, davaya konu taşınmazın davalının evlenmeden önce sahip olduğu kişisel mallarını satarak edinildiğini bu nedenle davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabul kısmen reddine, 58.600 TL alacağın karar tarihinden yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir. Hüküm, süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Tasfiyeye konu 369 ada 177 parsel 3 numaralı bağımsız bölüm 05.05.2010 tarihinde, 369 ada 182 parsel 3 numaralı garaj 09.11.2010 tarihinde, 175 ada 3 parselde kayıtlı tarla vasfındaki taşınmaz 07.10.2011 tarihinde, 27 Z 7232 plakalı araç 04.07.2012 tarihinde satın alınarak, davalı eş adına tescil edilmiştir. Mal rejiminin tasfiyesinde eşlerin bağlı bulunduğu rejime ilişkin hükümler uygulanır (TMK mad.179).
Mahkemece, 06.11.2015 tarihli hesap bilirkişi raporuna itibar edilerek, davaya konu taşınmazların ve aracın davalının kişisel malı niteliğindeki taşınmazların satılmasından elde edilen bedel ile alındığı kabul edilerek davacının katılma alacağı bulunmadığı, fakat tanık beyanlarına göre davacının miras payı ve ziynetlerle davaya konu mallardan, 369 ada 177 parselde kayıtlı mesken ile 369 ada 182 parselde kayıtlı garajın edinilmesine katkıda bulunduğu, hakkaniyet ve fedakarlığın denkleştirilmesi ilkesi gereği bu iki taşınmazın edinilmesine %20 katkısının olduğunun kabul edilmesi gerektiği, bu nedenle 369 ada 177 parsel için (karar tarihine en yakın güncel sürüm değeri olarak hesaplanan 275.000 TL’nin %20’si olan) 55.000 TL ile 369 ada 182 parsel için (karar tarihine en yakın güncel sürüm değeri olarak hesaplanan 18.000 TL’nin %20’si olan) 3.600 TL olmak üzere toplamda 58.600 TL değer artış payı alacağına hükmedilmiştir. Davacı kadın, dava dilekçesinde ziynetleri ve miras yolu ile intikal eden para ile davaya konu mallara katkısından bahsetmemiş, dosyaya cevaba cevap dilekçesi de sunmamıştır. Mahkemece, davacı tarafın bu yönde talebi olmamasına rağmen, 20.11.2014 tarihli celse de davacı tanıkları dinlendikten sonra, davacı vekiline ziynete yönelik delillerini sunması için süre verilmiştir. Bunun üzerine celse arası davacı vekilince 7 adet fotoğraf dosyaya sunulmuştur.
Bilindiği üzere; taleple bağlılık ilkesini düzenleyen 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesi; “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.(2) Hâkimin, tarafların talebiyle bağlı olmadığına ilişkin kanun hükümleri saklıdır.” şeklindedir.
Davacı vekili, dava dilekçesinde davaya konu taşınmazlara , ziynetlerle ve miras yolu ile intikal eden para ile katkısından bahsetmemiştir. Davacı tarafça ileri sürülmeyen ancak tanık beyanlarında yer alan hususlar kararda dikkate alınamaz. Mahkemece taleple bağlılık ilkesine aykırılık teşkil edecek şekilde, davacının ziynetleri ve miras yolu ile intikal eden bir miktar para ile kabule konu taşınmazlara katkıda bulunduğunun kabulü ile davacı lehine değer artış payı alacağına hükmedilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Temyiz olunan karara yönelik yukarıda gösterilen nedenlerle davalı vekilinin yazılı temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün 6100 sayılı HMK’nin Geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK’un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK’un 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine,
peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 14.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.