Yargıtay Kararı 8. Hukuk Dairesi 2016/19434 E. 2018/19776 K. 05.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/19434
KARAR NO : 2018/19776
KARAR TARİHİ : 05.12.2018

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın karar verilmesine yer olmadığına, kısmen kabulüne ve kısmen reddine karar verilmiş olup hükmün davacı vekili ve davalı … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı … vekili, evlilik birliği içinde davalı eş adına edinilen taşınmaz ve araç nedeni ile iptal ve tescil, olmadığı takdirde alacağın tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, evlilik birliği boşanma ile sonuçlanmış olduğundan aile konutu iddiasına dayalı tapu iptal ve tescil talebinin reddine, araç ve taşınmaz yönünden toplam 48.575 TL katılma alacağının davalı …’tan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir. Hüküm, davacı vekili ve davalı … vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Maddi olayları ileri sürmek taraflara, hukuki nitelendirme yapmak ve uygulanacak kanun maddelerini belirlemek hakime aittir (6100 sayılı HMK mad. 33). İddianın ileri sürülüş şekline göre dava, tapu iptali ve tescil, olmadığı takdirde artık değere katılma alacağı isteğine ilişkindir.
1. Davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelemesinde;
Toplanan deliller ve tüm dosya kapsamından; dosya muhtevasına, dava ……ı ile yargılama tutanakları münderecatına ve mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verildiğine, takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına göre, davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2. Davalı … vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a. Toplanan deliller ve tüm dosya kapsamından; dosya muhtevasına, dava ……ı ile yargılama tutanakları münderecatına ve mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verildiğine, takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına, taşınmazın karar tarihine en yakın tarihteki sürüm değeri üzerinden artık değere katılma alacağı hesaplanması gerekirse de, daha düşük değer olacak şekilde taşınmazın devir tarihindeki değeri dikkate alınmış olduğuna, aleyhe bozma yasağı ilkesi ve temyiz edenin sıfatına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
b. Tüm dosya kapsamı birlikte incelendiğinde; ziynetlerle ilgili kesinleşen … 1. Aile Mahkemesinin 2019/750 E., 2011/233 K. sayılı dava dosyası kapsamı, eldeki dava dosyasında toplanan deliller ile taşınmazın edinme tarihi dikkate alındığında, ziynetlerin varlığının ve taşınmazın alınmasında kullanıldığının kabulü gerekir. O halde, Mahkemece, taşınmazın edinilmesinde ziynetlerin kullanıldığı kabul edilerek, davalı yararına denkleştirilmesi yapılarak artık değere katılma alacağına hükmedilmesi gerekirken, mükerrer olacak şekilde, ziynetler dikkate alınmadan taşınmazın devir tarihindeki değerinin yarısı olan 54.160,53 TL katılma alacağına hükmedilmesi hatalı olmuş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
c. Tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde, Mahkemece tasfiyeye konu aracın karar tarihine en yakın tarihteki sürüm (rayiç) değeri esas alınarak artık değere katılma alacağına hükmedilmesi gerekirken, aracın sürüm (rayiç) değeri tespit edilmeden, davalı tarafından satın alındığı 03.08.2007 tarihindeki noter senedindeki satış bedelinin esas alınması da hatalı olmuş, hükmün bu yönden de bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2.b ve 2.c bentlerinde gösterilen sebeplerle 6100 sayılı HMK’nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA; davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının yukarıda 1. bentte, davalı … vekilinin diğer temyiz itirazlarının ise yukarıda 2.a bendinde gösterilen sebeplerle reddine, taraflarca HUMK’un 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalı …’a iadesine, 25,20 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 10,70 TL’nin temyiz eden davacıdan alınmasına, 05.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.