YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/18395
KARAR NO : 2018/18930
KARAR TARİHİ : 20.11.2018
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup, hükmün duruşma yapılması suretiyle Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmiştir. Dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 20.11.2018 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü temyiz eden davalı … bizzat ve vekili Avukat … geldiler. Karşı taraftan gelen olmadı. Duruşmaya başlanarak temyiz isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan ve hazır bulunanların sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
KARAR
Davacı … vekili, evlilik birliği içinde davalı erkek adına satın alınan bir adet mesken yönünden edinilmiş mallara katılma rejimi tasfiye edilerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 60.000,00 TL katılma alacağının faiziyle davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı … vekili, meskenin davalının evlilik öncesi bankaya yatırdığı para ile satın alındığını, davacının hiçbir katkısının bulunmadığını açıklayarak, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulü ile 60.000,00 TL’nin karar tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir. Hüküm, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya kapsamındaki bilgi, belge, tapu kayıtları, banka kayıtları ve bankacı bilirkişi raporu birlikte değerlendirildiğinde, tarafların 14.03.2002 tarihinde evlendikleri, davalının evlenmeden bir sene evvel 25.04.2001 tarihinde 15.600,00 TL parasının olduğu ve bu paranın İmarbank’ta vadeli hesapta değerlendirildiği, taraflar evli iken 03.07.2003 tarihinde paranın 50.374,81 TL olarak Ziraat bankasına aktarıldığı ve yine davalı adına açılan vadeli hesaplarda değerlendirildiği, dava konusu meskenin satın alındığı gün olan 23.02.2006 tarihinde davalının banka hesaplarından bu paraların çekildiği sabittir.
Mahkemece, meskenin tamamı edinilmiş mal kabul edilerek yazılı şekilde alacağa hükmedilmiş ise de, davalı erkeğin, evlenmeden önce sahip olduğu anlaşılan 15.600,00 TL paranın evlilik birliğinin kurulduğu 14.03.2002 tarihine kadar ulaştığı faizli değeriyle birlikte TMK 220/2 maddesi kapsamında davalının kişisel malı olarak kabulü gerekir. Davalının açıklanan kişisel malı sayılacak miktar belirlendikten sonra kanuni düzenlemelere ve Daire’nin yerleşik uygulamasına uygun şekilde davacının katılma alacağının hesaplanması gerekirken yazılı şekilde delillerin yanılgılı değerlendirilmesiyle hüküm tesisi bozma nedeni yapılmıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin yazılı temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün 6100 sayılı HMK’nin Geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK’un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasının yapıldığı tarihte yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümleri uyarınca 1.630,00 TL Avukatlık Ücreti’nin davacıdan alınarak Yargıtay duruşmasında avukat marifetiyle temsil olunan davalıya verilmesine, taraflarca HUMK’un 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 20.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.