YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/11167
KARAR NO : 2019/5429
KARAR TARİHİ : 22.05.2019
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
K A R A R
1.Temyiz harcının kaynağı, 6100 sayılı HMK’nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla uygulanması gereken HUMK’un 434/2 maddesi ile 10.05.1965 tarihli ve 1965/1-1 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu kararıdır. Bu İçtihadı Birleştirme Kurulu kararına göre, temyiz yoluna başvurmada maktu ilam harcının tamamının ya da nispi ilam harcının dörtte birinin peşin olarak alınması gerekir. Davanın kabulüne ilişkin hükmü temyiz eden davalı alacaklı vekilinin nispi temyiz karar harcı yerine maktu temyiz karar harcı yatırdığı anlaşıldığından, nispi harca tabi davalarda hükmü temyiz eden davalının, Mahkemece hüküm altına alınan karar ve ilam harcının dörtte birini peşin olarak yatırması gerektiğinden 25.01.1985 tarihli ve 5/1 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı ile 6100 sayılı HMK’nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla uygulanması gereken HUMK’un 434/3. maddesi gereğince, temyiz karar harcını tamamlaması için adına muhtıra çıkarılması, verilecek 7 günlük kesin süre içerisinde temyiz karar harcını tamamlaması aksi halde temyizden vazgeçmiş sayılacağı hususunun muhtırada belirtilmesi, verilen kesin süre içinde temyiz harcının tamamlanmaması halinde Mahkemece başvurunun yapılmamış sayılmasına karar verileceği konusunda aynı biçimde muhtırada uyarı yapılması, tebliğ tarihinden itibaren 7 günlük kesin sürenin dolmasının beklenmesi, verilen kesin süre içinde harcın tamamlanması halinde dosyanın temyiz incelemesi için gönderilmesi, tamamlanmaması halinde ise, Mahkemece, kararın temyiz edilmemiş sayılmasına karar verilerek, yedi günlük temyiz süresinin beklenmesi; anılan kararın temyizi halinde temyiz incelemesi yapılmak üzere gönderilmesi,
2.Tebligat Kanunu’nun 10. maddesi gereği tebligat ilk olarak şahsa bilinen en son adresinde yapılır, bilinen son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi bilinen en son adresi kabul edilir ve tebligat buraya yapılır. Davalı borçlu …’in 30.06.2015 tarihli ikinci celsede ./ …” adresinde oturduğunu beyan etmesine rağmen, gerekçeli karar tebliği, doğrudan doğruya mernis adresine TK’nin 21/2 hükmüne göre yapılmış olup yerleşik Yargıtay kararları ve uygulama doğrultusunda bilinen son adresi mernis adresi dahi olsa mernis şerhi konulmaksızın bu adrese önce normal tebligat yapılması, tebligatın yapılamaması halinde ise mernis adresi olan bu yere TK’nin 21/2 hükmü gereği tebligat yapılması gerekmektedir. O halde; davalı borçluya gerekçeli karar tebliğinin 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümlerine uygun olarak yapılmadığı anlaşıldığından, adı geçene 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümleri uyarınca yöntemine uygun biçimde karar tebliğ edilerek bu noksanlığın giderilmesi, usulüne uygun karar tebliğinden sonra temyiz süresinin beklenilmesi,
3-Her ne kadar dava dosyası ekinde … 14. İcra Müdürlüğünün 2014/33505 Esas sayılı dosyasının sureti gönderilmişse de; … 17. İcra Müdürlüğünün 2011/1401 Talimat sayılı dosyasında 26.11.2014 tarihinde gerçekleştirilen haciz tutanağı suretinin okunaklı olmadığı görülmüştür.
Bu sebeple, incelenmesi gerekli bulunduğundan; … 17. İcra Müdürlüğünün 2011/1401 Talimat sayılı dosyasının aslının ya da okunaklı onaylı örneğinin dava konusu haciz tutanakları dahil tüm belgeleri ile noksansız ve sıralı olarak temin edilip eklenmesi,
4-İncelenmesi gerekli bulunduğundan; üçüncü kişi…. Şti.’nin kuruluş tarihinden itibaren sıralı şekilde ticaret sicil kayıtlarının, bulunduğu yerden temin edilip dosyaya eklenmesi,
5-Üçüncü kişi şirket yetkilisi, borçlu ve alacaklı vekili arasında imzalandığı taraflarca beyan edilen 11.12.2014 tarihli protokolün bir örneğinin taraflardan temin edilip dosyaya eklenmesi için dosyanın mahal Mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 22.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.