YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/8236
KARAR NO : 2015/12020
KARAR TARİHİ : 28.05.2015
MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Muhdesatın tespiti
….. ile … ve müşterekleri aralarındaki muhdesatın tespiti davasının kabulüne dair .. Asliye Hukuk Mahkemesi’nden verilen 10.07.2013 gün ve 210/410 sayılı hükmün Yargıtay’ca duruşmalı olarak incelenmesi bir kısım davalılar …. vekili ve davalı … vekili taraflarından süresinde istenilmiş ise de; duruşma isteğinin muhtıraya rağmen masraf yatırılmadığından reddine karar verilerek; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, hakkında ortaklığın giderilmesi davası bulunan dava konusu ..parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunan iki oda bir salon, mutfak, banyo, tuvalet ve garajdan oluşan muhdesatın davacı tarafından yaptırıldığının tespiti istemine ilişkindir.
Davalılar, dava konusu muhdesatın kaçak yapı niteliğinde olduğunu açıklayarak davanın reddine karar verilmesini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmesi üzerine, hüküm; davalılar ….., .. vekili ve davalı … tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına ve mevcut deliller Mahkemece takdir edilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına göre hükmün esasına yönelik tüm temyiz itirazlarının reddine,
2-Davalıların hükmün avukatlık ücretine yönelik bölümüne ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
Davacı vekilinin 13.06.2012 tarihli dilekçesi ile tespitini istediği muhdesatların harca esas değerini 60.000 TL olarak gösterilmiştir. Davacı kendisini vekille temsil ettirmiş ise, vekalet ücreti nispi harca tabi davalarda davanın kabule konu değeri üzerinden takdir edilmesi gerekir. Bu değer harçlandırılmış değerdir. Durum böyleyken davacının harcını yatırdığı dava değeri 60.000 TL olduğu ve bu değer üzerinden, hesaplanacak nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken davacı yararına fazla vekalet ücretine hükmedilmesi doğru olmadığı gibi, vekalet ücretinden davalıların miras payları oranında sorumlu tutulması gerekirken müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Ne var ki, yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden 6100 sayılı HMK’nun ek Geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Davalıların yukarıda 2. bentte açıklanan nedenlerle vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının kabulüne ve hükmün 3. bendindeki “..12.534,16 TL vekalet ücretinin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili…” ibaresinin çıkarılarak yerine “…6.850. TL vekalet ücretinin davalılardan miras payları oranında tahsiline…” ibaresinin yazılmasına, hükmün düzeltilen bu şekli ile ONANMASINA; davalıların (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle esasa yönelik temyiz itirazlarının REDDİNE, taraflarca HUMK’nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK’nun 440/1 maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 2.301,00 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden birkısım davalılar …. ve müşterekleri ile davalı ….’ya ayrı ayrı iadesine, 28.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.