YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/6748
KARAR NO : 2017/7756
KARAR TARİHİ : 25.05.2017
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
KARAR
Davacı alacaklı vekili; 02.5.2013 tarihinde yapılan haciz de davalı 3.kişi; borçlunun kiracısı olduğunu, kira borcuna mukabil bu malları aldığını, buna ilişkin faturalarının bulunduğunu ifade etmiş ise de hacze konu mahcuzların borçluya ait olduğunu açıklayarak davalı 3. kişinin istihkak iddiasının reddine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı 3.kişi vekili;usulüne uygun dava dilekçesi tebliğine karşın duruşmalara katılmamış, cevap da vermemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; davalı 3.kişinin haciz mahallinde bulunan fabrika binasının mülk sahibi olduğu, içeride bulunan makina ve malzemelerin borçlu şirkete ait olduğu, bu şirketin kira borcu nedeniyle mülk sahibi 3.kişiye malzeme ve makinaları devrettiğine dair herhangi bir yazılı belge, fatura vb. kayda rastlanmadığı, davalının istihkak iddiasını kanıtlayacak herhangi bir ispat vasıtası sunamadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm, davalı 3. kişi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, alacaklının İİK’nun 99. maddesine dayalı istihkak iddiasının reddi talebine ilişkindir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı 3. kişi vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davalı 3.kişinin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Davanın esasına yönelik karar verildiğine göre, karar tarihi itibarı ile yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca hacizli malların değeri ile alacak miktarından hangisi az ise onun üzerinden hesaplanacak nispi vekâlet ücretine hükmedilmesi gerekir. Somut olayda, hüküm fıkrasının 3.maddesinde ‘’Davacı vekili için takdir edilen 1.448,67 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine’’ ibaresi ile davacı vekili lehine nispi vekalet ücreti takdir edilmiştir. Buna karşın; hüküm fıkrasının 5.maddesinde de ‘’ Karar tarihindeki…. gereğince kendisini vekille temsil ettiren davacı lehine 500 TL maktu vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine’’ karar verilmiş olması doğru olmamıştır. Ne var ki belirtilen bu yanlışlığın giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, 6100 sayılı HMK’nun Geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Davalı 3. kişi vekilinin yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle vekalet ücretine ilişkin davalı 3.kişinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 5 numaralı maddesindeki “Karar tarihindeki…..gereğince kendisini vekille temsil ettiren davacı lehine 500 TL maktu vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine” ibaresinin hükümden çıkarılmasına hükmün düzeltilen bu şekli ile ONANMASINA, İİK’nun 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, istek halinde peşin harcın iadesine, 25.5.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.