YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/3309
KARAR NO : 2015/14239
KARAR TARİHİ : 30.06.2015
MAHKEMESİ : Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı payı
….. ile ….. aralarındaki katkı payı davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair…… Aile Mahkemesi’nden verilen 07.11.2014 gün ve 510/893 sayılı hükmün duruşma yapılması suretiyle Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmiştir. Dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 30.06.2015 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü temyiz eden davalı vekili Av. …… ve karşı taraftan davacı vekili Av…… geldiler. Duruşmaya başlanarak temyiz isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan ve hazır bulunanların sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı….. vekili, evlilik içinde kredi ile alınan 1716 ada 65 (4581 ada 7) parselde 9 numaralı meskenin alımında ve kredi ödemelerinde davacının katkıda bulunduğunu açıklayarak fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 100.000 TL katkı payı ve katılma alacağının dava tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı…… vekili, meskenin alımında ödemelerin davalı tarafından yapıldığını, kredi kapatılırken de davalının ailesinden yardım aldığını, davacının bir katkısı bulunmadığını açıklayarak davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabul kısmen reddi ile 4.621,64 TL katkı payı alacağının dava tarihinden itibaren, ayrıca 54.132,00 TL katılma alacağının karar tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmesi üzerine hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar 24.07.1999 tarihinde evlenmiş, 25.11.2009 tarihinde açılan ve kesinleşen dava sonunda boşanmışlardır. Eşler arasında başka mal rejimi seçilmediğinden 01.01.2002 tarihine kadar mal ayrığı (TKM’nin 170. m), bu tarihten mal rejiminin sona erdiği boşanma davasının açıldığı taıihe kadar (TMK’nın 225/2. m) yasal mal rejimi olan edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir (TMK’nın 202.m).
Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliller Mahkemece takdir edilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına, 03.04.2000 tarihinde kredi de kullanılarak alınan ve ödemeleri 01.01.2002 ..//..
tarihine de sarkan dava konusu 9 numaralı meskenin alımında davacının çalışarak elde ettiği gelirle katkıda bulunduğu, 01.01.2002 sonrası dönemle ilgili olarak davacı lehine katılma alacağı hakkı olduğu, hükme esas bilirkişi raporunda mal rejiminin 25.11.2009 tarihinde sona erdiğinden hareketle, Yasa ve Yargıtay uygulamalarına uygun şekilde 01.01.2002 öncesi dönem için taraf gelirleri ve TKM’nin 152.maddesinden hareketle hesaplama yapıldığı. 01.01.2002 sonrası dönemle ilgili ise artık değerin yansı oranında katılma alacağı hükmedildiği anlaşıldığına, davalı tarafça aile yardımına ilişkin soyut tanık beyanı dışında bir delil ve belge de sunulamadığına, 25.02.2005 tarihinde…… tarafından açılan ancak…… Aile Mahkemesi’nin 16.05.2006 tarih 2005/203 esas 2006/465 karar sayılı ilamı ile reddedilen, boşanma ile sonuçlanmayan dava dosyasındaki dava tarihinin taraflar arasındaki mal rejiminin sona erdiği tarih olarak dikkate alınamayacağına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir,
SONUÇ: Davalı vekilinin temyiz itirazları yukarıda açıklanan nedenle yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, Yargıtay duruşmasının yapıldığı tarihte yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümleri uyarınca 1.100,00 TL Avukatlık Ücreti’nin davalıdan alınarak Yargıtay duruşmasında avukat marifetiyle temsil olunan davacıya verilmesine,
taraflarca HUMK’nun 388/4. (HMK ııı.297/ç) ve HUMK’nun 440/1 maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, ve aşağıda dökümü yazılı 1.003,00 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 3.010,46 TL’nin temyiz eden davalıdan alınmasına, 30.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.