Yargıtay Kararı 8. Hukuk Dairesi 2015/22901 E. 2018/16941 K. 08.10.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/22901
KARAR NO : 2018/16941
KARAR TARİHİ : 08.10.2018

MAHKEMESİ :…… Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı 3. kişi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

K A R A R

Davacı 3. kişi vekili; müvekkilinin …… alım, satım ve kiralama işi ile uğraştığını, 29.07.2013 tarihinde haczedilen …… alacaklı firmanın itibarını kullanan temsilcisi borçlu şirketten borcun doğum tarihinden önce …… karşılığında satın aldığını ve bedelini ödediğini,mahcuz iş makinesine ilişkin olarak borçlu şirket ile alacaklı şirket arasında imzalanan satış sözleşmesinin 4. maddesinin borçluya temsilci sıfatıyla sıfır ürün satma yetkisi verdiğini, bu anlamda alacaklı şirketin üretici ve temin edici olarak, borçlu şirketin ise yetkili satıcı olarak hareket ettiğini, mülkiyeti müvekkiline ait mahcuzun bilahare 24.06.2013 tarihli kira sözleşmesi uyarınca dava dışı bir şirkete kiraya verildiğini ve bu şirketin de mahcuzu haciz adresinde kullanmaya başladığını öne sürerek, istihkak iddialarının kabulü ile haczin kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı alacaklı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece,…… Kanunu’na göre; tescil edilmiş araçların her çeşit satışı ve devirlerinin ……ler tarafından yapılacağı, ……ler tarafından yapılmayan her çeşit satış ve devirlerin geçersiz olduğu, davacı 3. kişinin ibraz ettiği belgelerin mutlak mülkiyet belgesi olmadığı gibi ……nın sonradan rahatlıkla düzenlenebileceği, 3. kişinin haczedilen ……n tescil edildiğine dair bir belge ibraz edemediği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, karar davacı 3. kişi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, üçüncü kişinin İİK’nun 96. vd. maddelerine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmişse de, yapılan araştırma ve inceleme hüküm kurmaya yeterli değildir.
Dava konusu ……, 2918 sayılı …… Kanunu’nun 22/c-2. maddesi gereğince tescile tabi araçlardan olup, devir ve temlikinin aynı Kanun’un 20/d maddesi gereğince ……de düzenlenen sözleşme ile yapılması gerekir.
Bununla birlikte üretici ya da ithalat yapan firmadan alınan ilk el ……sı da mülkiyet hakkının kanıtlanması açısından sahiplik belgesi olarak kabul edilmelidir.
Bu durumda Mahkemece yapılması gereken iş, öncelikle anılan Kanun’nun 22/c-2. maddesi uyarıca ……n tescil edilip edilmediğinin belirlenmesi amacıyla ilgili ……na müzekkere yazılarak bu hususa yönelik araştırma yapılması, tescilli olduğunun anlaşılması halinde şimdiki gibi davanın reddine, aksi durumda mahcuz iş makinesine ilişkin olarak borçlu şirket ile alacaklı şirket arasında imzalanan satış sözleşmesinin 4. maddesinin borçluya sıfır ürün satma yetkisi vermiş olması, borçlu şirket tarafından tanzim edilen, dava konusu iş makinesinin 3. kişiye satışına ilişkin ……da da mahcuzun kullanılmamış olduğunun ve ……nın alacaklı şirket ile yapılan 24.11.2012 tarihli sözleşmenin 4. maddesi gereğince kesildiğinin belirtilmiş olması karşısında, davalı alacaklı şirketin iyiniyetli 3. kişiler nezdinde yarattığı durumdan hareketle dayanak ……nın sahiplik belgesi olarak değerlendirilerilerek karar verilmesi gerekirken Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmadan eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı 3. kişi vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün İİK’nin 366 ve 6100 sayılı HMK’nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca İİK’nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 08/10/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.