Yargıtay Kararı 8. Hukuk Dairesi 2015/1789 E. 2015/12768 K. 09.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1789
KARAR NO : 2015/12768
KARAR TARİHİ : 09.06.2015

MAHKEMESİ : Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı payı alacağı, katılma alacağı

….. ile…… aralarındaki Katkı payı alacağı, katılma alacağı davasının kabulüne dair …… Aile Mahkemesi’nden verilen 04.11.2014 gün ve 563/895 sayılı hükmün duruşma yapılması suretiyle Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmiştir. Dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 09.06.2015 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü temyiz eden davalı vekili Avukat… … ve karşı taraftan davacı vekili Avukat .. …i geldiler. Duruşmaya başlanarak temyiz isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan ve hazır bulunanların sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
KARAR

Davacı vekili, tarafların 2000 yılında evlendiklerini, evlilik birliği içerisinde sahip olunan taşınmaz ve aracın alınmasına, kişisel malı olan ziynet eşyaları, maaşı ve hayat sigortasından alınan tazminatla katkıda bulunduğunu açıklayarak, fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak üzere, toplam 1.500 TL.nın yasal faiziyle davalıdan alınmasına karar verilmesini istemiş; harcını yatırdığı ıslah dilekçesiyle talep miktarını dilekçede gösterilen miktarlara yükseltmiştir.
Davalı vekili, hukuki dayanaktan yoksun davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne, 500 TL. katkı payı alacağının dava tarihi,41.229.58 TL. katkı payı alacağının ıslah tarihinden geçerli faiziyle, 3.857.61 TL. katılma alacağının karar tarihinden geçerli yasal faiziyle birlikte davalıdan alınmasına karar verilmesi üzerine; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar, 24.07.2000 tarihinde evlenmişler, 11.07.2007 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün 23.06.2010 tarihinde kesinleşmesiyle boşanmışlardır. Eşler arasında başka mal rejimi seçilmediğinden 01.01.2002 tarihine kadar 743 sayılı TKM.nun 170.maddesi uyarınca mal ayrılığı, bu tarihten mal rejiminin sona erdiği ölüm tarihine kadar (TMK.nun 225/2. m) yasal mal rejimi olan edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir (TMK.nun 202.m). Dava konusu 24 ve 37 nolu bölümler 14.09.2000 tarihinde satış yoluyla paylı mülkiyet şeklinde davalı adına tescil edilmiş, 24 nolu bölüm üzerindeki 1/2 pay, 26.02.2002 tarihinde satış yoluyla 3. kişiye devredilmiş,……….. plakalı otomobil ise; 29.08.2006 tarihinde satın alınarak davalı adına tescil edilmiştir.
Dosya kapsamına dava evrakı ile yargılama tutanakları içeriğine, mahkemece deliller değerlendirilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına, dava konusu taşınmaz üzerindeki davacının katkı oranı usulüne uygun belirlenmek suretiyle katkı payı alacağı tespit edildiğine göre, aşağı bentte yazılı nedenler dışındaki sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Davalı vekilinin araç üzerinden belirlenen katılma alacağına yönelik temyiz itirazlarına gelince; mahkemece dava konusu araç edinilmiş mal olarak kabul edilmek suretiyle yazılı şekilde katılma alacağı belirlenmiş ise de, araç yönünden yapılan araştırma ve inceleme karar vermeye yeterli değildir.
Dosyadaki bilgi ve belgelere göre, tasfiye isteğine konu……….plakalı otomobilin 2006 yılında satın alındığı, bu aracın alınmasında davalıya ait ………plakalı aracın satışından elde edilen paranın kullanıldığı, ilk aracın ise mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu 2002 yılından önce edinildiği anlaşılmaktadır. Mahkemece, ilk araca ilişkin kayıt ve belgeler getirtilmek suretiyle söz konusu aracın hangi tarihte satın alındığı ve devredildiğinin belirlenmesi, bu aracın 2006 yılında satın alınan aracın edinilmesinde kullanıldığının saptanması halinde davalının kişisel mal varlığıyla yaptığı katkının davalı lehine denkleştirme yapılmak (TMK.230.m.) suretiyle davacının artık değer üzerinden katılma alacağının belirlenmesi gerekirken, yetersiz araştırmayla yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2.) bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün araca ilişkin bölümünün 6100 sayılı HMK’nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının (1.) bentte yazılı nedenlerle reddiyle hükmün bu bölümünün ONANMASINA, Yargıtay duruşmasının yapıldığı tarihte yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümleri uyarınca 1.100,00 TL Avukatlık Ücreti’nin davacıdan alınarak Yargıtay duruşmasında avukat marifetiyle temsil olunan davalıya verilmesine, taraflarca HUMK’nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK’nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 770,00 TL peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 09.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.