YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/17732
KARAR NO : 2017/5774
KARAR TARİHİ : 19.04.2017
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
KARAR
Davacı 3. kişi vekili, müvekkilinin trafik kaydına haciz konulan……. plaka sayılı aracı Noterde yapılan 22.02.2006 tarihli kati araç satış sözleşmesi ile satın aldığını belirterek, haczin kaldırılmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı alacaklı vekili, usulüne uygun dava dilekçesi tebliğine karşın duruşmalara katılmamış, cevap da vermemiştir.
Mahkemece yapılan ilk yargılama sonucunda, davanın kabulüne ilişkin verilen karar, davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmiş, Dairemiz’in 13.2.2015 tarih ve 2013/22676 Esas 2015/ 4119 Karar sayılı ilamı ile, davalı alacaklı vekilinin yerinde görülmeyen esasa ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile dava konusu aracın trafik kaydına haciz konulmasından önce Noterde yapılan sözleşme ile üçüncü kişi tarafından satın alındığı, mülkiyetin hacizden önce davacıya geçtiği, ne var ki, 3. kişinin satış işlemini Trafik Tescil kuruluşuna bildirmemesi nedeni ile dava konusu araç borçlu adına kayıtlı iken UYAP üzerinden haciz konulduğu, öyleyse, davanın açılmasına sebebiyet vermeyen davalı alacaklının yargılama giderleri ve vekalet ücretinden sorumlu tutulmasının doğru olmadığından bahisle karar bozulmuş; Mahkemece bozma ilamına uyularak, kati satış sözleşmesi gereği aracın mülkiyetinin davacıda olduğu gerekçesi ile istihkak iddiasının kabulü ile…… plaka sayılı araca ilişkin haczin kaldırılmasına, davanın açılmasına sebebiyet vermeyen davalı taraf aleyhine yargılama gideri ve vekalet ücretine hükmedilmesine karar verilmiş, karar davalı alacaklı vekili tarafından harç yönünden temyiz edilmiştir.
Dava, 3. kişinin İİK’nun 96 vd. maddelerine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.
Mahkemece bozma ilamına uyulmasına rağmen bozmanın gerekleri tam olarak yerine getirilmemiştir. Zira, uyulan 13.2.2015 tarihli bozma ilamında, davanın açılmasına sebebiyet vermeyen davalı alacaklının yargılama giderleri ve vekalet ücretinden sorumlu tutulmasının doğru olmadığı belirtilmiş ise de, Mahkemece davalı tarafın davanın açılmasına sebebiyet vermediği anlaşıldığından davacı taraf yararına vekalet ücreti takdirine yer olmadığına, davacı tarafça yapılan yargılama giderinin davacı taraf üzerinde bırakılmasına, alınması gereken 3.141,15 TL harçtan peşin alınan 785,20 TL harcın mahsubu ile bakiye 2.355,95 TL’nin davalıdan tahsili ile hazineye irat kaydına karar verilmiştir. Oysa ki, HMK’nun 323. maddesine göre; harç, vekalet ücreti ve sayılan diğer giderler yargılama giderlerindendir. Anılan yasa maddesi ve bozma ilamı uyarınca davalı tarafın harçtan sorumlu tutulması doğru değildir.
Ne var ki, yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, 6100 sayılı HMK’nun ek Geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı alacaklı vekilinin yargılama giderlerine yönelik temyiz itirazının kabulüne ve kararın hüküm fıkrasının 2. bendindeki “.. 2.355,95 TL’nin davalıdan tahsili ile…” rakam ve sözcüklerinin çıkartılarak yerine “.2.355,95 TL’nin davacıdan tahsili ile..” ibaresinin yazılmasına, hükmün düzeltilen bu şekli ile ONANMASINA; taraflarca İİK’nun 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 19.4.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.