Yargıtay Kararı 8. Hukuk Dairesi 2015/1209 E. 2015/12769 K. 09.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1209
KARAR NO : 2015/12769
KARAR TARİHİ : 09.06.2015

MAHKEMESİ : Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı payı ve katılma alacağı

……. ile…. …. aralarındaki katkı payı ve katılma alacağı davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair…… Aile Mahkemesi’nden verilen 01.12.2014 gün ve 449/844 sayılı hükmün duruşma yapılması suretiyle Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından istenilmiştir. Dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 09.06.2015 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü temyiz eden davalı ……. geldi. Başka kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak temyiz isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan ve hazır bulunanların sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili, tarafların 1976 yılında evlendiklerini, evlilik birliği içerisinde sahip olunan taşınmazlar, devremülk ile kooperatif hissesi üzerinde tasfiye alacağı bulunduğunu bildirerek, fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak üzere 1.000 TL katılma, 20.000 TL katkı payı alacağının yasal faiziyle birlikte davalıdan alınmasına karar verilmesini istemiş; harcını yatırmak suretiyle talep miktarını ıslah dilekçesinde gösterilen miktarlara yükseltmiştir.
Davalı vekili, hukuki dayanaktan yoksun ve tasfiyeye konu mal varlığının müvekkilinin kişisel malı olduğunu, davacının katkısı bulunmadığını açıklayarak davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, 77.194,90 TL katkı payı alacağı,15.000 TL hakkaniyet tazminatı alacağı, 6.500 TL katılma alacağının davalıdan alınmasına karar verilmesi üzerine; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar, 24.01.1976 tarihinde evlenmişler, 01.06.2009 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün 05.12.2011 tarihinde kesinleşmesiyle boşanmışlardır. Eşler arasında başka mal rejimi seçilmediğinden 01.01.2002 tarihine kadar 743 sayılı TKM.nun 170. maddesi uyarınca mal ayrılığı, bu tarihten mal rejiminin sona erdiği ölüm tarihine kadar (TMK.nun 225/2. m) yasal mal rejimi olan edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir (TMK.nun 202.m).
Dava konusu 4 parça taşınmaz mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu 1998 ve 2000 yıllarında edinilmiş, 46 nolu bağımsız bölüm ise edinilmiş mallara katılma rejimi döneminde 2007 yılında satın alınarak davalı adına tescil edilmiştir.
Dava; 743 sayılı TKM.nun 170. maddesi uyarınca katkı payı ve 4721 sayılı TMK.nun 202 vd. maddeleri uyarınca katılma alacağı isteğine ilişkindir.
1-Dosya kapsamına dava evrakı ile yargılama tutanakları içeriğine, mahkemece deliller değerlendirilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına, davacının taşınmazların edinilmesine yaptığı katkı usulüne uygun belirlenmek suretiyle katkı payı alacağı ve katılma alacağı tespit edildiğine göre, aşağı bentte yazılı nedenler dışındaki davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Davalı vekilinin 10 nolu bağımsız bölüme ilişkin temyiz itirazlarına gelince; anılan daire, 14.03.1998 tarihinde satın alınarak davalı …… adına tescil edilmiştir. Mahkemece, tarafların gelirleri göz önünde tutularak, davacının taşınmazın edinilmesine yaptığı katkının %70 oranında olduğu kabul edilerek yazılı şekilde karar verilmiş ise de verilen karar usul ve yasaya uygun değildir.
Dosyadaki bilgi ve belgelere göre; davalı…’ın 10 nolu bağımsız bölümün satın alınmasından önce, 1997 yılında emekli olduğu, 37.000 TL emekli ikramiyesi aldığı ve ikramiyesini bankaya yatırdığı, daha sonra taşınmazın alınmasında kullanıldığı anlaşılmaktadır. Davalının kişisel malı niteliğindeki emekli ikramiyesini vermek suretiyle taşınmazın alınmasına yapmış olduğu katkı, tarafların katkı oranları tespit edilirken dikkate alınmamış ve davalının katkı oranı düşük belirlenmiştir. Mahkemece, davalının emekli ikramiyesi ile yapmış olduğu katkı göz önünde tutularak tarafların katkı oranlarının belirlenmesi ve davacının bu taşınmaz üzerindeki katkı payı alacağının yeniden saptanması gerekirken, hatalı değerlendirme sonunda yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda (2.) bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün bu bölümünün 6100 sayılı HMK’nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK.’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının (1.) bentte açıklanan nedenlerle reddine, davalı vekille temsil olunmadığından vekalet ücreti takdirine yer olmadığına, taraflarca HUMK’nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK’nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 1.690,00 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 09.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.