YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/11946
KARAR NO : 2015/19590
KARAR TARİHİ : 03.11.2015
MAHKEMESİ : Adana 4. Aile Mahkemesi
TARİHİ : 16/04/2015
NUMARASI : 2010/1161-2015/350
H.. Y.. ile D.. Ü.. aralarındaki katılma alacağı davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair Adana 4. Aile Mahkemesi’nden verilen 16.04.2015 gün ve 1161/350 sayılı hükmün duruşma yapılması suretiyle Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmiştir. Dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 03.11.2015 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü temyiz eden D.. Ü.. bizzat ve vekili Av. Y.. E.. ve karşı taraftan davacı vekili Av. F.. D.. geldiler. Duruşmaya başlanarak temyiz isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan ve hazır bulunanların sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı Hüseyin vekili, tarafların evlilik içinde edindikleri ve davalı adına tescil edilen üç parça taşınmazın edinilmesinde, davacının emeği, kazancı ve hatta babasından kalan tarla gelirleri ile katkıda bulunduğunu açıklayarak 90.000 TL’nin dava tarihinden geçerli faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Döne vekili, taşınmazların tamamen davalının kişisel birikimleri ile alındığını, davacının bir katkısı olmadığını açıklayarak davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 5697 ada 2 parselde 3 numaralı bağımsız bölümle ilgili 53.500 TL., 1701 ada 373 parselde 13 numaralı bağımsız bölümle ilgili 35.000 TL katkı payı alacağının dava tarihinden geçerli yasal faizi ile davalıdan tahsiline, feragat nedeni ile Pozantı’daki taşınmazla ilgili açılan davanın reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, davalı vekili tarafından kabul edilen bölümler bakımından temyiz edilmiştir.
Maddi olayları ileri sürmek taraflara, hukuki nitelendirme yapmak ve uygulanacak kanun maddelerini belirlemek hakime aittir (6100 s.lı HMK 33 m). İddianın ileri sürülüş şekline, edinme tarihlerine göre dava, katkı payı alacağı isteğine ilişkindir.
Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek davanın kabulüne karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına, katkı payı oranı ve alacak miktarının tespitinde taraf gelirleri de dikkate alındığına, davalıya ait sigorta hizmet belgesinde görünmeyen gelirler dönemsel artırmalarla bilirkişi tarafından hesaplamada gözetildiğine, hesaplamada bilirkişinin belirlediği piyasa sürüm değerlerinin dikkate alınmasında da usul ve yasaya aykırı bir durum bulunmadığına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş, mahkeme kararının onanması gerektiği sonucuna varılmıştır.
Diğer yandan her ne kadar hükmün gerekçesinde dosya ile ilgisi bulunmayan bir kısım paragraflar bulunmakta ise de bu paragraflardaki açıklamalar temyiz incelemesinde dikkate alınmamış, bu husus maddi hata niteliğinde, mahkemece her zaman düzeltilmesi mümkün bulunduğundan bu konuda bozma sevk edilmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, Yargıtay duruşmasının yapıldığı tarihte yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümleri uyarınca 1.100,00 TL Avukatlık Ücreti’nin davalıdan alınarak Yargıtay duruşmasında avukat marifetiyle temsil olunan davacıya verilmesine,
taraflarca HUMK’nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK’nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 1.512,00 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 4.533,50 TL’nin temyiz eden davalıdan alınmasına, 03.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.