YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/9969
KARAR NO : 2015/13996
KARAR TARİHİ : 26.06.2015
MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Muhdesatın tespiti
….. ve müşterekleri ile….. aralarındaki muhdesatın tespiti davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair ….Asliye Hukuk Mahkemesi’nden verilen 17.12.2013 gün ve 305/944 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacılar vekili, tarafların paydaş olduğu 1135 parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunan ev, tandır damı, araç garajı, samanlık, avlu duvarı ve demir kapının davacılar tarafından meydana getirildiğini açıklayarak, bu hususların tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile dava konusu 1135 parsel sayılı taşınmazın üzerinde bulunan ve 01.07.2013 havale tarihli kadastro teknisyeni ……in bilirkişi raporuna ekli krokisinde yeşil renk ile taralı kısımdaki A harfi ile gösterilen 65.25 m2 yüzölçümlü samanlık, B harfi ile belirtilen 100 m2 yüzölçümlü ev ile C harfi ile gösterilen araç garajı, avlu duvarının, tandır damının davacılar ….,….. ………’a ait olduğunun tespitine, muhtesat niteliğinde bulunmayan demir kapıya yönelik istemin reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına ve ilâmda belirlenip dayanılan gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan tüm temyiz itirazlarının reddine,
2- 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 718. maddesi hükmünde, arazi üzerindeki mülkiyetin, kullanılmasında yarar olduğu ölçüde, üstündeki hava ve altındaki arz katmanlarını kapsayacağı, bu mülkiyetin kapsamına yasal sınırlamalar saklı kalmak üzere yapılar, bitkiler ve kaynakların da gireceği açıklandığından, taşınmaz üzerindeki bina, ağaç gibi bütünleyici parça niteliğindeki muhdesatların taşınmazın arzından ayrı bir mülkiyetinin varlığından söz edilemez.
Bu olgu gözönüne alındığında kural olarak ve aksine bir hüküm bulunmadıkça taşınmaz üzerindeki muhdesatların mülkiyetinin tespiti dava edilemeyeceği gibi, mahkemelerce de muhdesatların taşınmazın arzına malik olanlar dışında başka bir kişiye ait olması sonucunu doğuracak şekilde hüküm verilemez. Ne var ki, çoğun içinde azın da bulunduğu, muhdesatların mülkiyetinin tespiti isteminin muhdesatların meydana getirildiğinin tespiti istemini de içerdiği gözönüne alındığında, mülkiyet tespiti istemiyle açılan davalarda, koşullarının varlığı ve davanın kanıtlanması halinde davaya konu muhdesatların davacı tarafça meydana getirildiğinin tespitine, mülkiyet tespiti isteminin ise reddine karar verilmesi gerekir.
Hal böyle olunca, mahkemece az yukarıda açıklanan hukuksal olgu gözetilerek davanın kabulü ile anılan taşınmaz üzerindeki muhdesatın davacı tarafından meydana getirildiğinin tespitine, mülkiyet tespiti isteminin ise reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamıştır. Ancak bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 1. fıkrasının HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeplerle hükmün 1. fıkrasındaki ”… davacılar…….,…’a ait olduğunun …” ifadelerinin hüküm yerinden çıkartılmasına, bunun yerine ”… davacılar ….., ….. ve ….. tarafından meydana getirildiğinin …” ibarelerinin yazılmasına, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi ile Yerel Mahkeme hükmünün 6100 sayılı HMK’nın Geçici 3. maddesi yollaması ile HMK’nın 304. maddesi (1086 sayılı HUMK’un 438/7. fıkrası) gereğince DÜZELTİLMİŞ BU ŞEKLİ İLE ONANMASINA, taraflarca HUMK’un 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK’un 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 52,00 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 26.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.