YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/5790
KARAR NO : 2015/12726
KARAR TARİHİ : 08.06.2015
MAHKEMESİ : Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katılma alacağı
……. ile…… aralarındaki katılma alacağı davasının kabulüne dair ……Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi’nden verilen 19.12.2013 gün ve 471/590 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle, davalının davacı ile evli iken edindikleri ……. plakalı araç,..10 isimli.., 1 adet ..damı, 6952 parsel 3 nolu bağımsız bölüm ile çeyiz ve ev eşyasıdan kaynaklı olmak üzere fazlaya ilişkin hakkı saklı kalmak kaydıyla 8.000,00 TL alacağın davalıdan alınarak davacıya ödenmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle, dava konusu malları kendi çalışması ve kıdem-ihbar tazminatları ile edindiğini, davacının katkısının olmadığını, açılan davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, araç ve bağımsız bölüm nedeniyle davacının 47.750,00 TL katılma alacağı bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar 18.07.1998 tarihinde evlenmişler, 02.03.2009 tarihinde açılan boşanma davası sonunda 04.03.2010 tarihinde kesinleşen hükümle boşanmışlardır. Eşler arasındaki mal rejimi TMK’nun 225/son maddesi gereğince boşanma davasının açıldığı tarihte sona ermiştir. Bu durum karşısında; eşler başka bir mal rejimini seçtiklerini ileri sürmediklerinden, evlilik tarihinden 4721 sayılı, TMK’nun yürürlüğe girdiği 01.01.2002 tarihine kadar 743 sayılı TKM’nin 170. maddesi uyarınca eşler arasında mal ayrılığı rejimi, 01.01.2002 tarihinden boşanma davasının açıldığı 02.03.2009 tarihine kadar da TMK’nun 10. maddesi gereğince, TMK’nun 202/1. maddesine göre edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir.
Dava, katılma alacağı isteğine ilişkindir.
1- Toplanan deliller ve tüm dosya kapsamından; dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına ve mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verildiğine, takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının REDDİNE,
2- Davacı dava dilekçesinde beş kalem mal için toplam 8.000,00 TL alacak talep etmiştir. Daha sonra talebini, 13.11.2013 tarihli ıslah dilekçesi vermek ve harcını yatırmak suretiyle 39.750,00 TL artırarak toplam 47.750,00 TL’ye çıkarmıştır. Mahkemece, davacının alacak talebinde bulunan …-10 .., 1 adet… damı ile çeyiz ve ev eşyaları alacak kalemlerine ilişkin talepleri reddedildiği halde, davanın tamamının kabulü doğrultusunda hüküm kurulmuştur. Davacı birden fazla farklı hukuki sebebe dayalı alacak talep edip, bunları ayrı ayrı açıklamayıp, alacağı, toplam olarak talep ettiği, bunlara ilişkin talebini açıklamadığı ve mahkemece de açıklatılmadığı gözetildiğinde her bir alacak talebinin eşit miktarda 1.600’er TL talep edildiği kabul edilmelidir. Bu durumda; davacının talebinin kısmen kabulü ile 42.950,00 TL alacağa hükmedilip 4.800,00 TL için davanın reddine karar karar verilmesi gerekirken; fazla alacağa hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olmuş (HMK.m.26.), bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarda 2. bentte gösterilen sebeplerle 6100 sayılı HMK’nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA; davalının 2. bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının ise, 1. bentteki gösterilen sebeple REDDİNE, taraflarca HUMK’nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK’nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 815,45 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 08.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.