YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/5686
KARAR NO : 2015/12139
KARAR TARİHİ : 01.06.2015
MAHKEMESİ : Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Ziynet alacağı, ev eşyası alacağı
….. ile…….. aralarındaki ziynet alacağı, ev eşyası alacağı davasının kabulüne dair … Aile Mahkemesi’nden verilen 11.11.2013 gün ve 1383/943 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili taraflarından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili, mal rejiminin tasfiyesi ile dava dilekçesinde belirtmiş olduğu ziynet, ev eşyası ve banka kredisi ödemesine ilişkin olarak alacağın davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmesi üzerine; hüküm, süresi içerisinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar, 24.08.2008 tarihinde evlenmiş. 12.02.2009 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün kesinleşmesiyle boşanmışlardır. Eşler arasında başka mal rejimi seçilmediğinden evlilik tarihinden mal rejiminin sona erdiği boşanma davasının açıldığı tarihe kadar (TMK.nun 225/2. m) yasal mal rejimi olan edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir (TMK.nun 202.m).
1- Dosya kapsamına dava evrakı ile yargılama tutanakları içeriğine, mahkemece deliller değerlendirilerek karar verildiğine ve takdirde de bir isabetsizlik bulunmadığına göre, davalı vekilinin aşağıda gösterilen nedenler dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine,
2- Banka kredisine ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a-Dosya kapsamından, davaya konu banka kredisinin davacı kadın adına çekilmiş olduğu ve bu kredi borcunun belli bir kısmının evlilik birliği içerisinde ödendiği anlaşılmaktadır. Mahkemece; bu kredinin mal rejiminin devamı süresince ödenen miktarı belirlenip, belirlenecek bu miktarın TMK’nun 219 vd maddeleri gereğince edinilmiş mal olduğunun kabulü ile tasfiyesi yapılması gerekir iken yazılı şekilde hüküm tesisi doğru değildir.
b- Ayrıca mal rejiminin devamı sırasında davacı kadın tarafından davalı kocaya dosyada bulunan 19.12.2008 tarihli dekontlardan anlaşıldığı üzere davaya konu banka kredisinden toplamda 7.250,00 TL nin gönderildiği, mal rejiminin sona ermesinden sonra davacının babası tarafından toplu ödeme yapılarak banka kredisi borcunun kapatıldığı anlaşılmakla, davalıya gönderilen 7.250,00 TL’nin davacının kişisel mal olduğunun kabulü ile davalıdan alınıp davacıya verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz olmuştur.
3- Davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinden: davacı taraf dava dilekçesinde açıkça faiz talebini belirtmiş olup, mahkemece karar tarihi olan 11.11.2013 tarihinden itibaren alacağa faiz hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi doğru değildir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle davalı ve (3) nolu bentte gösterilen nedenle davacı yararına 6100 sayılı HMK’nun Geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, davalının öteki temyiz itirazlarının (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle reddine, taraflarca HUMK’nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK’nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 25,20 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine ve 1.480,00 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 01.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.