Yargıtay Kararı 8. Hukuk Dairesi 2014/5448 E. 2015/6000 K. 16.03.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/5448
KARAR NO : 2015/6000
KARAR TARİHİ : 16.03.2015

Avanos İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Şikayet

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden Daire’ye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:

K A R A R

Borçlu vekili müvekkili aleyhine, ilama dayalı olarak başlatılan takipte, takibe dayanak ilamdaki avans faizin, reeskont faizi olarak Yargıtay incelemesi sonucunda düzeltildiğini, yasa gereği reeskont faizinin yasal faiz olduğunu, buna göre dosya hesabı yapılması gerektiğini ileri sürerek İcra Müdürlüğü’nün 21.11.2013 tarihli dosya faiz hesabı işlemindeki reeskont faizin yasal faiz olarak düzeltilmesine karar verilmesini istemiş, 20.01.2014 tarihli yargılama oturumunda borca değil yalnızca faizin türüne itiraz ettiklerini, bunun da hesaplama gerektirmediğini beyan etmiştir.
Mahkemece, İcra Müdürü tarafından dosya hesabının Merkez Bankası’nca belirlenen reeskont faiz oranlarına göre yapıldığı, davacı vekilinin verilen kesin süreye rağmen bilirkişi ücretini yatırmadığından yapılan faiz hesabının belirtilen oranlara uygun olup olmadığının tespitinin mümkün olmadığı gerekçesiyle şikayetin reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, borçlu vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Borçlu vekili, her ne kadar itiraz dilekçesinde icra emrindeki faiz miktarına da itiraz etmiş ise de; 20.01.2014 tarihli yargılama oturumunda “borca değil yalnızca faizin türüne itiraz ediyoruz, bu da hesaplamayı gerektirmeyip yalnızca hukuki uyuşmazlık niteliğindedir” şeklinde beyanda bulunmuştur. Bu durumda, İcra Mahkemesi’nce faizin türü belirlenmek suretiyle şikayetin sonuçlandırılması gerekirken yazılı gerekçeyle şikayetin reddine karar verilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK’nun 366. ve 6100 sayılı HMK’nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK’nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve İİK’nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 16.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.