YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/4790
KARAR NO : 2015/4326
KARAR TARİHİ : 17.02.2015
MAHKEMESİ : İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Meskeniyet iddiası
Yukarıda tarih ve numarası yazılı Mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki davalı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden Daire’ye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
K A R A R
Takip borçlusu İcra Mahkemesi’ne başvurusunda; 2582 parselde kayıtlı taşınmazı için meskeniyet şikayetinde bulunmuş, Mahkeme’ce yapılan yargılama sonucunda; şikayete konu meskenin borçlunun haline münasip evi olduğu gerekçesi ile şikayetin kabulüne karar verilmiştir. Hüküm, alacaklı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İİK’nun 82/12. maddesinde, borçlunun haline münasip evinin haczolunamayacağı belirlendikten sonra, aynı maddede ancak, evin kıymeti fazla ise bedelinden haline münasip bir yer alınabilecek miktarı borçluya bırakılmak üzere haczedilerek satılır hükmüne yer verilmiştir.
Daire’ce incelenen 2014/4782 Esas sayılı dosyada, şikayetç…’ın Mahkemenin 2013/32 Esas sayılı dosyasında 2581 parsel sayılı başka bir taşınmaz için de meskeniyet şikayetinde bulunduğu, iş bu dosyada 10.09.2013 tarihinde icra edilen keşifteki imzalı beyanında; 2582 parsel sayılı taşınmazda sadece hissesi bulunduğunu, meskeniyet şikayetinin 2581 parsel sayılı taşınmaza ilişkin olduğunu beyan ettiği, mahkemece yapılan yargılama sonucunda tanzim edilen bilirkişi raporu doğrultusunda meskeniyet şikayetinin kabulüne karar verildiği anlaşılmaktadır.
Takip hukukunda asıl olan borcun ödenmesidir. İcra mahkemesi ve icra dairesi, takip aşamasında alacaklı ve borçlunun karşılıklı olarak menfaatlerini gözetmekle yükümlüdür. O halde borçlunun birden fazla meskeni varsa seçimlik hakkını bu meskenlerden sadece biri için kullanabilir. Somut olayımızda; borçlunun, Mahkemenin 2013/32 Esas sayılı dosyasında, 2581 parsel sayılı taşınmaza ilişkin meskeniyet şikayeti Mahkeme’ce haklı bulunarak kabul edildiğine göre 2582 parselle ilişkin meskeniyet şikayetinin reddi gerekirken yazılı şekilde kabulü isabetsizdir.
Kabule göre de, Mahkeme’ce, 2013/32 Esas sayılı dosyadaki dava dışı 2581 parsele ilişkin bilirkişi raporu esas alınarak karar verilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile Mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK’nun 366. ve 6100 sayılı HMK’nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK’nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve İİK’nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 17.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.