YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/4427
KARAR NO : 2015/11647
KARAR TARİHİ : 25.05.2015

MAHKEMESİ : Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katılma alacağı

….. ile …. aralarındaki katılma alacağı davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair Mersin 2. Aile Mahkemesi’nden verilen 10.10.2013 gün ve 282/714 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili taraflarından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili, mal rejiminin tasifiyesi ile dava dilekçesinde ileri sürdüğü taşınmazların ayni olarak paylaştırılmasını, mümkün olmaması halinde taşınmaz mahalinde yapılacak keşif nedeniyle belirlenecek değerin paylaştırılmasını talep etmiştir. Davacı vekili tarafından verilen 16.01.2013 tarihli dilekçe ile 702 ada 3 parsel 6 nolu bağımsız bölüm için talebini ıslah ederek 196.250,00 TL’ye çıkarmış; ıslah harcını da yatırmıştır. (Dava konusu diğer taşınmaz yönünde ıslah yapmamıştır.)
Davalı vekili, dava konusu taşınmazların edinilmiş mal olmadığını ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, dava konusu 702 ada 3 parsel 6 nolu bağımsız bölüm yönünden davanın kabulüne (Islah talebinin fazlaya ilişkin hakların saklı tutulmadığından ıslah talebinin kabul edilmediğine), 171 ada 1 parsel 11 nolu bağımsız bölüm yönünden taşınmazın boşanma dava tarihinden sonra edinilmesi nedeniyle mal rejiminden kaynaklı katılma alacağı istenemeyeceğinden reddine karar verilmiştir. Hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından kabul edilen kısım yönünden temyiz edilmiştir.
Taraflar, 22.04.1987 tarihinde evlenmiş, 25.10.2007 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün 22.02.2010 tarihinde kesinleşmesiyle boşanmışlardır. Eşler arasında başka mal rejimi seçilmediğinden 01.01.2002 tarihine kadar mal ayrılığı (TKM.nin 170. m), bu tarihten mal rejiminin sona erdiği boşanma davasının açıldığı tarihe kadar (TMK.nun 225/2. m) yasal mal rejimi olan edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir (TMK.nun 202.m).
Dava konusu edilen 702 ada 3 parsel 6 nolu bağımsız bölüm 25.06.2003 tarihinde, 171 ada 1 parsel 11 nolu bağımsız bölüm 24.10.2008 tarihinde satış yolu ile davalı adına tescil edilmiştir.

Davacı dava dilekçesinde alacak talep etmiş, talep ettiği alacak miktarını göstermemiş; sadece harca esas değer göstermiştir. Mahkemece yapılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucu, ıslah dilekçesi adıyla verdiği dilekçede talep ettiği alacak miktarını 196.250 TL olarak açıklayıp, bu miktara ilişkin nispi peşin harcı da tamamlamıştır. Davacının bu talebi ıslahla talep miktarının arttırılması niteliğinde olmayıp, talep ettiği alacak miktarının açıklanması niteliğinde olup; ilk dava dilekçesinde fazlaya ilişkin talep hakkının saklı tutulup tutulmamasının hukuki önemi bulunmamaktadır.
Bu durumda davacının yaptığı işlem hukuken geçerli olduğu halde, Mahkemece yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verildiği halde açıklanan ve harçlandırılan talep miktarı gözardı edilerek yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olmuştur. Hükmün bu sebeple bozulması gerekmiştir. Bozma sebebine göre davacının diğer ve davalının tüm itirazları şimdilik incelenmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeplerle davacı yararına 6100 sayılı HMK’nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA; bozma sebebine göre, davalı ile davacının diğer temyiz itirazlarını şimdilik incelemeye yer olmadığına, taraflarca HUMK’nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK’nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 256,20 TL peşin harcın istek halide temyiz eden davalı ve davacıya ayrı ayrı iadesine, 25.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.