YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/3150
KARAR NO : 2015/10357
KARAR TARİHİ : 07.05.2015

İzmir 7. İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki temyiz eden tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden Daire’ye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
K A R A R

Davacı vekili, alacaklı tarafından borçlu aleyhine ipoteğin paraya çevrilmesi yolu ile icra takibi başlatıldığını, kıymet takdiri yapıldığını ve satış kararı verildiğini, müvekkiline her hangi bir kıymet takdiri raporunun tebliğ edilmediğini, ayrıca ipoteğe konu taşınmazda müvekkil şirketin kiracı olduğunu, satış kararının verildiği icra dosyasındaki kıymet takdirinde resmi senette yer almayan ve müvekkil şirkete ait olan makine, alet ve demirbaşların da kıymetlerinin takdir edildiğini, bunların satışa konu edilmesinin yasal olarak mümkün olmadığını iddia ederek, satış kararının iptaline, istihkak ididalarının kabulü ile kıymet takdiri raporunda yer alıp da resmi senette var olmayan malların tamamının müvekkili şirkete ait olduğunun tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; satış kararında bir usulsüzlük bulunmadığı, istihkak iddia edilen menkuller yönünden ise bir kısım menkullerin finansal kiralamaya konu menkuller olduğu, ancak dava tarihi itibariyle menkullerin mülkiyetinin davacı şirkete intikal etmemiş olduğu, davacıların bu menkuller yönünden dava açma ehliyetinin bulunmadığı, diğer menkullerin ise fabrikanın teferruatı niteliğinde oldukları, fabrikayı borçlu şirketten çalışır vaziyette kiralayan davacıların fabrikayı bu menkuller ile birlikte kiralamış olmalarının gerektiği, ilgili menkullerin davacılara ait olduğuna ilişkin yeterli delil elde edilemediği gerekçesiyle satış kararının iptali talebinin reddine, finansal kiralama sözleşmesine konu menkuller yönünden, dava tarihinde davacıların dava açma ehliyeti bulunmadığından bu menkullere yönelik davanın husumet yokluğu nedeniyle reddine, davaya konu diğer menkuller yönünden istihkak davasının reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacılar vekili temyiz etmiştir.
Dava, üçüncü kişinin İİK’nun 96. vd. maddeleri uyarınca açtığı istihkak davası niteliğindedir.

İstihkak davasına konusu olan menkuller, finansal kiralamaya konu menkullerden değildir. Dosya içinde bulunan bilirkişi raporunda, istihkak davasına konu edilen menkullerin teferruat (eklenti, TMK. m. 686/2) niteliğinde olduğu bildirilmiştir. Ancak teferruat olarak değerlendirilen bu menkuller ipotek senedinde gösterilen menkuller de değildir. Eklenti (teferruat) bütünleyici parçadan (mütemmim cüzden) farklı olarak, asıl şeyden ayrı mülkiyet hakkına konu olabilir. Diğer bir söyleyişle, eklenti niteliğindeki menkullerin mülkiyeti bir başka kimseye özgülendiği taşınmazın mülkiyeti ise diğer bir kişiye ait olabilir. Bunun sonucu olarak, somut davada, davacılar istihkak davasını mülkiyet hakkına dayandırdıklarına ve menkullerin özgülendiği taşınmaz da başkasının mülkiyetine tabi olduğuna göre; menkullerin kendi mülkiyetinde olduğunu ispatlamaları gerekir. Dosya içeriğine göre istihkak davasına konu eklenti niteliğindeki menkullerin davacılara aidiyetini kanıtlayan delil bulunmadığından davanın bu gerekçeyle reddi gerekirken yazılı şekilde oluşturulan ret gerekçeleri yerinde değildir. Ancak, HMK’nun Geçici 3. maddesi delaletiyle HUMK’nun 438/son maddesi uyarınca ret hükmü sonucu itibariyle doğru olduğundan davacılar vekilinin temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacıların temyiz itirazlarının reddi ile hükmün
ONANMASINA, taraflarca HUMK’nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve İİK’nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve aşağıda dökümü yazılı 24,30 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 3,40 TL’nin temyiz edenden alınmasına, 07.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.