YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/26515
KARAR NO : 2015/11717
KARAR TARİHİ : 26.05.2015
MAHKEMESİ : Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Değer artış payı alacağı, katılma alacağı
… ile ….. aralarındaki değer artış payı alacağı, katılma alacağı davasının kısmen kabulüne, kısmen reddine dair Bursa 7. Aile Mahkemesi’nden verilen 02.10.2014 gün ve 173/753 sayılı hükmün duruşma yapılması suretiyle Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmiştir. Dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 26.05.2015 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü temyiz eden davacı vekili Avukat… geldi, başka kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak temyiz isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan ve hazır bulunanların sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
KARAR
Davacı vekili, tarafların 1998 yılında evlendiklerini, evlilik birliği içerisinde sahip olunan.. ada .. parsel ile …. plakalı otomobilin edinilmesine annesinden aldığı toplam 10.000 TL ile katkıda bulunduğunu açıklayarak, fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak üzere araç nedeniyle 16.500 TL, taşınmaz nedeniyle 165.000 TL.nın yasal faiziyle birlikte davalıdan alınmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davanın yersiz açıldığını, mal varlığının müvekkilin gelir ve birikimleriyle alındığını davacının katkısı bulunmadığını, taşınmazın kredi kullanılmak suretiyle alındığını açıklayarak davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, 14.688,30 TL.değer artış payı alacağının dava tarihinden, 87.134,46 TL.katılma alacağının karar tarihinden geçerli yasal faiziyle birlikte davalıdan alınmasına karar verilmesi üzerine; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar, 27.08.1998 tarihinde evlenmişler,13.09.2011 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün 27.05.2013 tarihinde kesinleşmesiyle boşanmışlardır. Eşler arasında başka mal rejimi seçilmediğinden 01.01.2002 tarihine kadar mal ayrılığı (TKM.nin 170. m), bu tarihten mal rejiminin sona erdiği tarihe kadar (TMK.nun 225/2. m) yasal mal rejimi olan edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir (TMK.nun 202.m).Dava konusu 4387 ada 7 parsel 02.02.2004 tarihinde satın alınarak,araç ise 03.05.2006 tarihinde satın alınarak satın alınarak davalı adına tescil edilmiştir.
Dava; TMK.nun 202 ve 227.maddelerine dayalı değer artış payı ve katılma alacağı isteğine ilişkindir.
1-Dosya kapsamına, dava evrakı ile yargılama tutanakları içeriğine, mahkemece deliller değerlendirilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına, davacının kişisel malıyla yaptığı katkı değer artış payı, davalının kişisel malıyla yaptığı katkı denkleştirme yoluyla göz önünde tutulduğuna göre, davacı vekilinin aşağıda gösterilen nedenler dışındaki sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Mahkemece, davalının annesi tarafından arsasının alınması sırasında 20.000 TL verdiği kabul edilerek denkleştirmede davalı lehine değerlendirilmiş ise de, dosya içerisinde söz konusu 20.000 TL.nın davalıya annesi tarafından verildiği konusunda banka havalesi, yazılı bir belge ya da herhangi bir alındı makbuz ibraz edilmemiş, mahkemece davalının annesi ve kız kardeşinin beyanlarına değer verilerek yazılı şekilde hesaplama yapılmıştır. Davacı tarafça söz konusu paranın verildiğine ilişkin her hangi bir belge ibraz edilemediğine ve bu husus somut delillerle kanıtlanamadığına göre objektif nitelikte olmayan davalının yakını tanıkların beyanlarına dayalı olarak yazılı şekilde davalı lehine denkleştirmede göz önünde tutulması doğru olmamıştır.
Bundan ayrı; davalının kişisel malı niteliğindeki … Yapı Kooperatif dairesinin satılarak dava konusu taşınmazın alındığı kabul edilerek davalı lehine denkleştirme yapılmış ise de mahkemece söz konusu kooperatife ait üyelik kayıtları, aidat ödemelerine ilişkin kayıt ve belgeler getirtilerek, hangi tarihte kooperatif üyeliğinin başladığı, aidatların hangi tarihte ve kim tarafından ödendiği, davalının kişisel malı olup olmadığı üzerinde durulmamış yeterli araştırma araştırılmadan yazılı gerekçelerle davalı lehine denkleştirme hesabı yapılmış olması yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün yukarıda (2.) bentte yazılı nedenlerle 6100 sayılı HMK.nun Geçici 3.maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının (1.) bentte yazılı nedenlerle reddine, Yargıtay duruşmasının yapıldığı tarihte yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümleri uyarınca 1.100,00 TL. Avukatlık ücretinin davalıdan alınarak Yargıtay duruşmasında vekil marifetiyle temsil olunan davacıya verilmesine, taraflarca HUMK.nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK.nun 440/1 maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunabileceğine ve 1.738,90 TL peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 26.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.