YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/2373
KARAR NO : 2015/11648
KARAR TARİHİ : 25.05.2015
MAHKEMESİ : Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katılma alacağı
….. ile ….. aralarındaki katılma alacağı davasının reddine (zamanaşımı nedeniyle) dair …. Aile Mahkemesi’nden verilen 02.10.2013 gün ve … sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davacı ve davalı vekili taraflarından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
KARAR
Davacı vekili, mal rejiminin tasfiyesi ile 1.000 TL katılma alacağı ve değer artış payının yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili aracılığıyla zamanaşımı def’inde bulunarak, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın TMK’nun 178. maddesi gereğince evlilik birliğinin bitiminden itibaren bir yıl içerisinde açılması gerektiği, davalının süresi içerisinde zamanaşımı def’inde bulunduğu belirtilirek, davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmesi üzerine hüküm, süresi içerisinde davacı vekili ve davalı vekili taraflarından temyiz edilmiştir.
Taraflar ilkkez 19.10.1996 tarihinde evlenip 23.12.2009’da boşanmışlar ise de; ikinci kez 30.03.2011 tarihinde evlenerek 05.09.2011 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin kararın 26.02.2013 tarihinde kesinleşmesi ile boşanmışlardır. Eşler arasındaki mal rejimi TMK’nun 225/son maddesi gereğince ikinci boşanma davasının açıldığı tarihte sona ermiştir. Bu durum karşısında evlilik tarihinden 4721 sayılı TMK’nun yürürlüğe girdiği 01.01.2002 tarihine kadar 743 sayılı TKM’nin 170. maddesi uyarınca eşler arasında mal ayrılığı rejimi, 01.01.2002 tarihinden boşanma davasının açıldığı tarihe kadar 4722 sayılı Kanun’un 10. maddesi gereğince, eşler başka bir mal rejimini seçtiklerini ileri sürmediklerinden TMK’nun 202. maddesine göre edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir.
Dava, taşınmazın edinme tarihi itibariyle mal rejiminin tasfiyesine dayalı katılma alacağına ve değer artış payına ilişkindir.
Tarafların boşanmasına ilişkin Bursa 1. Aile Mahkemesi’nin Esas ve Karar sayılı ilamı 26.12.2013 tarihinde kesinleşmiş olduğundan taraflar arasındaki mal rejimi 05.09.2011 tarihinde sona ermiştir. Zamanaşımı ise bu ilamın kesinleştiği tarih olan 26.12.2013 tarihinden itibaren işlemeye başlamıştır.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 17.04.2013 tarih ve Esas, Karar sayılı kararıyla edinilmiş mallara katılma rejimi (katılma alacağı) bakımından da TMK’nun 5. maddesi yoluyla 6098 sayılı TBK’nun 146. maddesinde yer alan 10 yıllık zamanaşımı süresinin uygulanacağı öngörülmüştür. 01.01.2002 tarihinden önceki döneme ilişkin alacaklarda zamanaşımı süresinin 10 yıl olduğu konusunda bir duraksama da söz konusu değildir. Yerleşmiş İçtihatlar bu doğrultudadır. (Mülga BK’nun m. 125) Daire de bu görüşü benimsemiştir.
Bu durumda, 6098 sayılı TBK’nun 153/1-2. bentleri (Evlilik devam ettiği sürece, eşlerin diğerinden olan alacakları için zamanaşımı işlemeye başlamaz, başlamışsa durur) gözetilerek boşanma kararının kesinleştiği tarihten eldeki davanın açıldığı tarihe kadar 10 yıllık zamanaşımı süresi henüz geçmediğine göre, Mahkemece iddia ve savunma çerçevesinde toplanacak taraf delillerine göre uyuşmazlığın esası hakkında karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi isabetsiz olmuştur.
Bozmanın niteliğine göre, davalı vekilinin temyiz itirazının şimdilik incelenmeye yer olmadığına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden kabulü ile usul ve yasaya ve yerleşmiş içtihatlara aykırı olan Yerel Mahkeme kararının 6100 sayılı HMK’nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, bozmanın niteliğine göre, davalı vekilinin temyiz itirazının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, taraflarca HUMK’nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK’nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 5,20 TL harcın istek halinde temyiz eden davacıya, 24,30 TL harcın da istek halinde davalıya iadesine, 25.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.