YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/12632
KARAR NO : 2015/6089
KARAR TARİHİ : 17.03.2015
Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı payı alacağı
….. ile ….. aralarındaki katkı payı alacağı davasının zamanaşımı nedeniyle reddine dair ……. Aile Mahkemesi’nden verilen 04.12.2012 gün ve 1590/1774 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
KARAR
Davacı vekili, mal ayrılığı rejimi döneminde sahip olunan dava dilekçesinde yazılı taşınmazlar, araç ve taksi plakasının edinilmesinde vekil edenin katkısının bulunduğunu ileri sürerek, fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak üzere 1500 EU. katkı payı alacağının davalıdan alınmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davanın 1 yıllık zamanaşımı süresi geçtikten sonra açıldığını, mal varlığının edinilmesine davacının katkısı bulunmadığını açıklayarak davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, TMK’nun 178. maddesi uyarınca 1 yıllık zamanaşımı süresi geçtikten sonra açıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar 19.01.1971 tarihinde evlenmişler, 16.08.2000 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün 11.02.2008 tarihinde kesinleşmesi ile boşanmışlardır. Eşler arasındaki mal rejimi TMK’nun 225/son maddesi gereğince boşanma davasının açıldığı tarihte sona ermiştir. Eşler, başka bir mal rejimini seçtiklerini ileri sürmediklerine göre, evlilik tarihinden 4721 sayılı TMK’nun yürürlüğe girdiği 01.01.2002 tarihine kadar 743 sayılı TKM’nun 170. maddesi uyarınca eşler arasında mal ayrılığı rejimi, 01.01.2002 tarihinden boşanma davasının açıldığı tarihe kadar 4722 sayılı Kanun’un 10. maddesi gereğince, TMK’nun 202. maddesine göre edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir.
Dava, 743 sayılı TKM’nin 170. maddesi uyarınca eşler arasında mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu döneme ilişkin ve katkı payı alacağı isteğine yönelik bulunduğundan, taraflar arasındaki uyuşmazlığın Borçlar Kanunu’nun genel hükümlerine uyarınca çözüme kavuşturulması gerekmektedir.
O halde, tarafların boşanmalarından sonra 01.01.2002 tarihinde yürürlüğe giren 4721 sayılı TMK’nun 178. maddesinde düzenlenen dava zamanaşımına ilişkin düzenlemenin eldeki davaya konu mal varlığı bakımından uygulanamayacağı, uyuşmazlığın 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun başka türlü hüküm mevcut olmadığı takdirde her dava için öngördüğü 10 yıllık zamanaşımı süresini öngören TMK’nun 5. maddesi yollamasıyla 125. maddesindeki (6098 sayılı TBK’nun 146.m) düzenlemenin uygulanması gerektiği hususunda duraksamamak gerekir.
Kaldı ki uyuşmazlığın TMK’nun 202 vd.maddeleri uyarınca katılma alacağı olarak değerlendirilmesi halinde ise; Yüksek Hukuk Genel Kurulu’nun 17.04.2013 tarih ve 2013/8-375 Esas, 2013/520 Karar sayılı kararıyla edinilmiş mallara katılma rejimi (katılma alacağı) bakımından da TMK’nun 5. maddesi yoluyla 6098 sayılı TBK’nun 146.maddesinde yer alan 10 yıllık zamanaşımı süresinin uygulanacağı öngörülmüş, Daire de bu görüşü benimsemiştir.
6098 sayılı TBK’nun 153/1-2. bentleri (Evlilik devam ettiği sürece, eşlerin diğerinden olan alacakları için zamanaşımı işlemeye başlamaz, başlamışsa durur) gözetilerek boşanma kararının kesinleştiği tarihten itibaren 10 yıllık zamanaşımı süresinin henüz geçmediği anlaşıldığından, taraf delilleri toplanarak elde edilecek sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme sonunda yazılı şekilde TMK’nun 178. maddesi uyarınca 1 yıllık zamanaşımı nedeniyle davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle 6100 sayılı HMK.nun Geçici 3.maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK’nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK’nun 440/1 maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunabileceğine ve 21,15 TL peşin harcın istek halinde iadesine 17.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.