Yargıtay Kararı 8. Hukuk Dairesi 2014/12021 E. 2015/19633 K. 04.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/12021
KARAR NO : 2015/19633
KARAR TARİHİ : 04.11.2015

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Gaziosmanpaşa 3. Aile Mahkemesi
TARİHİ : 25/02/2014
NUMARASI :
DAVACI : F.. A..
DAVALI : M.. Y..
DAVA TÜRÜ : Mal rejiminin tasfiyesi

F.. A.. ve M.. Y.. aralarındaki mal rejiminin tasfiyesi davasının reddine dair Gaziosmanpaşa 3. Aile Mahkemesi’nden verilen 25.02.2014 gün ve … sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davacı tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili, dava dilekçesinde mal rejiminin tasfiyesi talebinde bulunmuş olup, 13.02.2013 tarihli açıklama dilekçesinde belirtmiş olduğu taşınmaz üzerindeki bir adet bina, bir adet araç ve iki adet banka hesabıyla ilgili alacağın davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili; davacının katkısının bulunmadığını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın reddine karar verilmesi üzerine; hüküm süresi içerisinde davacı asil tarafından temyiz edilmiştir.
Tasfiyeye konu taşınmazın, evlilik birliği içerisinde devam eden inşaat süreci sonunda tamamlanarak edinilmesi halinde, inşaat aşamalarından ve isabet ettiği dönemlerden hareketle, mal rejiminin tasfiyesi ile eşlerin alacak miktarları belirlenir. İnşaata, 743 sayılı TKM’nin yürürlükte olduğu mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu 01.01.2002 tarihinden önceki dönemde başlanıp-bitirilmesi durumunda eşler lehine katkı payı alacağı, 4721 sayılı TMK’nun yürürlükte olduğu edinilmiş mallara katılma rejiminin geçerli olduğu 01.01.2002 tarihinden sonraki dönemde başlanıp-bitirilmesinde ise değer artış payı ve/veya artık değere katılma alacak hakları doğabilecektir.
Binanın bir kısmının mal ayrılığı rejiminin, bir kısmının da edinilmiş mallara katılma rejiminin geçerli olduğu dönemlerde inşa edilmesi durumunda; öncelikle, mal ayrılığı rejiminin sona erdiği 01.01.2002 tarihi itibarıyla gelinen inşaat seviyesi oran olarak belirlendikten sonra, bu dönemdeki inşaat yapımına 743 sayılı TKM, Borçlar Kanunu’nun genel hükümleri ile Yargıtay ve Dairemizce kabul edilen “katkı payı alacağı” hesaplama yöntemi göz önünde bulundurularak her bir eşin gerçekleştirdiği katkı oranları ayrı ayrı tespit edilmelidir. Eşlerin mal ayrılığı rejimi dönemi için tespit edilen bu katkı oranları, 01.01.2002 tarihinde başlayacak olan edinilmiş mallara katılma rejimi dönemine, o eşin kişisel malı olarak geçirilerek, 4721 sayılı TMK’na göre belirlenecek olan değer artış payı ve/veya artık değere katılma alacak miktarlarının tespitinde gözetilecektir.
.//..
Buna göre, iddia ve savunma doğrultusunda eşlerin tasfiyeye konu taşınmazın edinilmesinde ve inşaatında kullandıkları gelirlerine, mal ayrılığı rejiminin sona erdiği 01.01.2002 tarihi itibarıyla inşaatın geldiği seviyeye ilişkin belgeler eksiksiz olarak getirtilmeli, deliller toplanmalıdır. Gerek görülmesi durumunda, değer tespiti, belirleme ve hesaplamaların yapılabilmesi için konusunun uzmanı bilirkişi veya bilirkişilerden de yardım alınmalıdır.
Somut olaya gelince; eşler, 29.06.1990 tarihinde evlenmiş, 10.09.2008 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün, 10.09.2012 tarihinde kesinleşmesiyle boşanmışlardır. Mal rejimi boşanma davasının açıldığı tarih itibarıyla sona ermiştir (TMK 225/son). Sözleşmeyle başka mal rejiminin seçildiği ileri sürülmediğinden evlilik tarihinden 4721 sayılı TMK’nun yürürlüğe girdiği tarihe kadar mal ayrılığı (743 sayılı TKM 170.m), bu tarihten mal rejiminin sona erdiği tarihe kadar ise edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir (4722 sayılı yasanın 10. TMK 202.m).
1-Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına ve mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verildiğine, takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına göre, davacının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının 12186 parsel üzerindeki binaya yönelik temyiz itirazlarına gelince; Dava konusu edilen 12186 parsel eşler arasında mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu dönem içerisinde davalı koca adına tapuya tescil edilmiş olup, taşınmaz üzerine iki katlı bina inşa edilmiştir. Mahkemece, her ne kadar binanın 01.01.2002 öncesi yapılıp tamamlandığı kabul edilmiş ise de; dosyadaki mevcut evraklar kabule yeterli gözükmemektedir.
Dosyada mevcut Arnavutköy Belediye Başkanlığı’nın 07.11.2012 tarihli yazısı ekinde yer alan iki adet emlak vergisi bildirimi evraklarının incelenmesinden 12186 parsel üzerindeki binanın mesken kısmının inşaat bitim tarihinin 05.03.2002, işyeri olan kısmının ise inşaat bitim tarihinin 01.01.2004 olarak yazıldığı anlaşılmaktadır. Eşler arasında edinilmiş mallara katılma rejimi geçerli olduğu dönem içerisinde binanın tamamlanan kısmınca yukarıda belirtilen ilkeler gözetilerek yapılacak hesaplama ile davacı eşin katılma alacağı bulunacağından; Mahkemece söz konusu bina inşaatının bitim zamanının açıklığa kavuşturulması gerekmektedir.
Mahkemece yapılacak iş, binaya ait yapı kullanma izin belgesi dahil tüm evrakların bulundukları yerden getirtilerek, 2002 sonrası tamamlanan kısım var ise davacının katılma alacağının tespitine karar verilmesi gerekir iken eksik inceleme ile hüküm tesisi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle davacının yazılı temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün 6100 sayılı HMK’nun Geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, davacının diğer temyiz itirazlarının yukarıda (1). bentte gösterilen nedenle reddine ve taraflarca HUMK’nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK’nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 853,90 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 04.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.