YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/11895
KARAR NO : 2014/13769
KARAR TARİHİ : 30.06.2014
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Takibin taliki veya iptali
Yukarıda tarih ve numarası yazılı Mahkeme kararına ilişkin temyiz dilekçesinin reddine dair 11.02.2013 tarih, 2013/21770 Esas, 2014/4527 Karar sayılı Daire ilâmının müddeti içinde tashihen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden Daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü:
K A R A R
Borçlu, aleyhine yapılan takipte, asıl alacak ve istenen faize itiraz edilmiş, Mahkemece, yapılan yargılama sonunda fazla istenen asıl alacak ve faiz kısımlarının iptaline karar verilmiştir. Borçlu vekilinin yüzüne karşı 11.02.2013 tarihinde tefhim kılınan kısa kararda taraflar yönünden yargılama giderleri ve vekalet ücretine ilişkin hüküm kurulmamış, ancak sonradan yazılan gerekçeli kararda; davanın mahiyeti gereğince davacı lehine vekalet ücreti ve yargı giderine hükmedilmesine gerek olmadığına hükmedilmiştir. Borçlu vekilince karar; gerekçeli kararın kendilerine (27.08.2013 tarihinde) tebliği üzerine, 04.09.2013 tarihinde (süresinde) leyhlerine yargı gideri ve vekalet ücretine hükmedilmemesi yönünden bozulması istemiyle temyiz edilmiştir. Mahkemece 06.09.2013 tarihli ek karar ile tefhim tarihine göre, temyiz isteminin süresinde olmadığı gerekçeleriyle istemin reddine karar verilmiştir.
Borçlu vekili aleyhine meydana getirilen bu durumu gerekçeli kararın tebliği ile öğrenebileceğinden, temyiz süresi gerekçeli kararın kendisine tebliğiyle başlar. Dosyada gerekçeli karar 27.08.2013 tarihinde borçlu vekiline tebliğ edildiğinden 04.09.2013 tarihindeki temyiz süresinde kabul edilmelidir.
Bu durumda mahkemenin ek kararının temyizin süresinde yapılmadığına ilişkin gerekçesi yerinde değil ise de; temyiz ve uyuşmazlık konusu miktarlar itibariyle mahkeme kararı İİK 363 /18/ 2. cümlesi gereğince kesin nitelikte bulunduğundan, borçlu vekilinin ek kararın kaldırılması isteminin açıklanan gerekçeyle reddine karar vermek gerekirken, Dairemizce temyizin süresinde olmadığı gerekçesi kabul edilerek temyiz isteminin reddine karar verildiği anlaşıldığından, borçlu vekilinin karar düzeltme isteminin kısmen kabulüyle Dairemizin 11.02.2013 tarih, 2011/44-2013/13 sayılı kararının (1) nolu bendinin kaldırılmasına, ilk kararın İİK’nun 363. maddesi gereğince temyizi kabil olmayan bir karar olduğu, bu nedenle temyiz isteğinin reddine ilişkin son karar İİK’nun 365 ve HUMK’nun 432. maddeleri gereği Yasa’ya uygun bulunmakla,
SONUÇ : Borçlu veklinin karar düzeltme isteminin kısmen kabulü ile yukarı da açıklanan nedenlerle mahkeme kararının ONANMASINA, anılan Kanun’un 442. maddesi uyarınca (6100 sayılı HMK’nun Geçici 3. maddesi gereğince 1086 sayılı HUMK’nun 427 ila 454. maddeleri yürürlükte bulunduğundan) takdiren 228,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Hazine’ye gelir yazılmasına ve 52,40 TL karar düzeltme harcı alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 30.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.