Yargıtay Kararı 8. Hukuk Dairesi 2013/22286 E. 2014/6567 K. 10.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/22286
KARAR NO : 2014/6567
KARAR TARİHİ : 10.04.2014

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Mal rejiminin tasfiyesi kapsamında alacak

… ile … aralarındaki mal rejiminin tasfiyesi kapsamında alacak davasının reddine dair … 1. Aile Mahkemesi’nden verilen 11.10.2012 gün ve 124/1309 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

KARAR

Davacı vekili, dava dilekçesinde belirttiği taşınmaz ve araçların tarafların evlilik birliği içinde edinildiğini, vekil edeninin çalışarak ve ayrıca 10 adet bilezik ve 30 adet altınını dava konusu taşınmazlardan 8092 ada 21 parselde kain 5 nolu bağımsız bölümün alımı için davalıya vererek katkı sağladığını açıklayarak, mal rejiminin tasfiyesini, bu kapsamda fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 150.000,00 TL’nin yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davacının dava konusu taşınmazların alımında katkı sağlamadığını, ziynet eşyalarının davacıda olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davacının ev hanımı olduğu, gelirinin bulunmadığı, evlilik boyunca 48 günlük çalışmasına ilişkin kayıtların bulunduğu, ziynet eşyalarının davalıya verildiğine dair delil bulunmadığı, dava konusu malların 743 sayılı Yasa zamanında edinildiği ve kişisel mal niteliğinde bulunduğu ve davacının bu malların edinilmesinde katkısını ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Toplanan deliller ve tüm dosya kapsımından; taraflar 06.04.1992 tarihinde evlenmişler, 30.01.2003 tarihinde açılan boşanma davasının kabulü ve hükmün 12.04.2007 tarihinde kesinleşmesiyle boşanmışlardır. 4721 sayılı TMK.nun 179.maddesine göre mal rejiminin tasfiyesinde eşlerin bağlı olduğu rejime ilişkin hükümler uygulanacaktır. Taraflar arasında başka bir mal rejiminin seçildiği ileri sürülmediğine göre, evlenme tarihinden 4721 sayılı TMK.nun yürürlüğe girdiği 1.1.2002 tarihine kadar mal ayrılığı, bu tarihten mal rejiminin sona erdiği boşanma davasının açıldığı tarihe kadar TMK.nun 202. maddesine göre yasal edinilmiş mallara katılma rejimine tabi olacaklardır. Eşler arasındaki mal rejimi TMK.nun 225/2.maddesine göre boşanma davasının açıldığı 30.01.2003 tarihi itibariyle sona
ermiştir. Uyuşmazlık konusu mallar (dava konusu 41064 ada 1 parselde kain 4 nolu bağımsız bölüm hariç ) 743 sayılı TKM.nin 170. maddesine göre eşler arasında mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu dönemde 01.01.2002 tarihinden önce edinildiğine göre; uyuşmazlığın Borçlar Kanunu’nun genel hükümlerine göre çözüme kavuşturulması gerekmektedir.
Öncelikle, dava dilekçesinde, mal rejiminin tasfiyesi kapsamında 150.000,00 TL’nin davalıdan tahsili istenilmiş ancak, hangi maldan ne kadar istenildiği kalem kalem açıklanmamıştır. Mahkemece bu eksikliğin giderilmemesi doğru olmamıştır.
Davacının, mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu dönemde yani 01.01.2002 tarihinden önce edinilen mallara ilişkin katkı payı alacağı isteğinde bulunabilmesi için, malların edinilmesinde maddi katkı sağlaması zorunludur. Davacı, dava dilekçesinde miktarını belirttiği ziynet eşyaları ile dava konusu 8092 ada 21 parsel 3. Blok 5 nolu bağımsız bölümün alınmasına katkı sağladığını iddia etmiştir. Anılan taşınmaz 1995 yılında satış hukuksal nedeniyle edinilmiştir. Davalı yan, davacının bildirdiği ziynet eşyalarının miktarına itiraz etmemiş, ancak bu ziynetlerin evin alımında kullanılmadığını, davacıda bulunduğunu savunmuştur. Yargılamada sırasında 07.10.2008 tarihli yargılama oturumunda tanıklar … ve …, davacının ziynet eşyalarını dava konusu evin alımında davalıya verdiğini açıklamışlardır. Bu kapsamda, davacı ziynet eşyaları ile dava konusu evin alımında katkı sağladığını ispatladığına ve davalı tarafça davacının iddia ettiği ziynet eşyalarının miktarına itiraz edilmediğine göre, davacıya ziynet eşyalarının niteliklerinin açıklatılması, bu kapsamda dosyaya delil olarak sunulan düğün fotoğrafının ve diğer delillerin ziynetlerin niteliğinin tespitinde değerlendirilmesi, 8092 ada 21 parsel 3. blok 5 nolu bağımsız bölümün edinim tarihi olan 09.11.1995 tarihi itibariyle, ziynet eşyalarının ve taşınmazın değerinin tespit edilmesi, bu değerlerin orantılanmak suretiyle davacının taşınmazdaki katkı oranının belirlenmesi, sonrasında bu oranın dava konusu taşınmazın eldeki davanın açılış tarihi itibariyle değeri ile çarpılarak, bulunan miktarın katkı payı alacağı olarak davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmesi gerekmektedir. Bu kapsamda, davalının boşanma davası açıldıktan sonra 03.11.2003 tarihinde bu taşınmazı üçüncü bir kişiye satış yoluyla devretmesinin eldeki davanın esasına etkisi bulunmamaktadır. Zira, taşınmaz, boşanma davası açıldığı tarih itibariyle davalının mülkiyetindedir.
Dava konusu 41064 ada 1 parsel 4 nolu bağımsız bölüm ise, İrem Konut Yapı Kooperatifine 02.01.1987 tarihinde üye olunmasıyla edinilmiştir. Bununla birlikte, dosyanın ekinde bulunan ve taraflar arasında boşanma isteğine ilişkin olarak görülen … 6. Aile Mahkemesi’nin 2007/472 Esas ve 2007/1165 Karar sayılı dosyanın içerisinde olan, anılan kooperatifin 03.02.2001 tarihinde yapılan genel kurulunda alınan karara göre, kooperatif üyelerinin 2002 yılında yapacakları ödeme miktarları belirlenmiştir. Bu kapsamda, anılan kooperatife 01.01.2002 tarihinden boşanma davasının açıldığı 30.01.2003 tarihine kadar yapılan ödemeler yönünden davacının 4721 sayılı TMK’nın 230. ila 236. maddeleri uyarınca katılma alacağı söz konusu olacaktır. Zira, 4721 sayılı TMK kapsamında, edinilmiş mal ile davalının kişisel malı niteliğinde bulunan taşınmazların borcu,edinilmiş mallardan ödenmiş sayılacaktır. (4721 sayılı TMK’nın 230/1. md) Bu nedenle, anılan kooperatife üye olunduğu tarihten itibaren yapılan ödemelerin miktarları belirlenerek, 01.01.2002 tarihi ile boşanma davasının açıldığı 30.01.2003 tarihleri arasında ödeme yapılmış ise, bu kapsamda davacının katılma alacağının yöntemine göre hesaplanarak, davalıdan tahsiline karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi isabetsiz olmuştur.
Davacı vekilinin dava konusu diğer mallara yönelik temyiz itirazlarına gelince, bu mallar 01.01.2002 tarihinden önce edinildiğine ve davacı tarafça bu malların edinilmesinde maddi katkı sağlandığı yöntemine uygun biçimde ispat edilemediğine göre; Mahkemece bu
mallar yönünden mal rejiminin tasfiyesi kapsamında alacak isteğinin reddine karar verilmesinde isabetsizlik bulunmamaktadır.
Davacı vekilinin hükmün dava konusu 41064 ada 1 parselde kain 4 ve 8092 ada 21 parsel 3. blok 5 nolu bağımsız bölümleri dışındaki taşınmaz ve araçlara ilişkin kısımlarına yönelik temyiz itirazlarının reddi ile anılan hüküm bölümlerinin ONANMASINA; hükmün 41064 ada 1 parselde kain 4 ve 8092 ada 21 parsel 3. blok 5 nolu bağımsız bölümlerine ilişkin kısımlarına yönelik temyiz itirazlarının ise kabulü ile 6100 sayılı HMK.nun Geçici 3.maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK.nun 428.maddesi uyarınca yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, taraflarca HUMK.nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK.nun 440/1. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 21,15 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine 10.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.