YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/15310
KARAR NO : 2014/21970
KARAR TARİHİ : 08.12.2014
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak
Yukarıda tarih ve numarası yazılı Mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki temyiz eden tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden Daire’ye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili,……Ş.’nin 27/05/2010 tarihinde davacı ……Ş’ye devir edildiğini, … 6. İcra Müdürlüğü’nün 2011/7786 Esas sayılı dosyasında verilen haciz talimatı gereğince davacının adresinde 24/02/2012 tarihinde haciz işlemi yapıldığını, hacze konu malların davacıya ait olduğunu, davacı şirket ile …i. arasında kira sözleşmesi imzalandığını, kira sözleşmesine göre mahcuzların kullanımının kiraya verildiğini, daha sonra…. ile borçlu … arasında kira sözleşmesi imzalandığını, mahcuzların mülkiyeti borçlu …’e ait olmadığı halde borçlunun malları gibi haczedildiğini, faturalarda mahcuz menkul malların malikinin …A.Ş olduğunu iddia ederek davanın kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, 24/02/2012 tarihinde haczedilen menkullerin borçluya ait olduğunu, haciz mahallinde 4 adet pos cihazı, borçluya ait fatura ve irsaliyelerin bulunması nedeniyle bu adreste borçlunun faaliyet gösterdiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece dava konusu mahcuz menkullerin borçlunun işletme adresinde haczedildiği, dava dışı …. ile borçlu … arasında imzalanan kira sözleşmesi ekinde devredildiği iddia edilen demirbaşların dökümünün bulunmadığı, bilirkişi raporuna göre dava konusu mahcuz menkullere ait olduğu iddia edilen faturaların kaydedildiği ticari defterlerin kapanış tasdiklerinin yapılmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Toplanan deliller, tüm dosya kapsamından özellikle mahkeme karar başlığında davacı şirket tüzel kişiliğine ve davalı borçlunun adına yer verilmemesi mahallinde her zaman taleple ya da res’en düzeltilmesi mümkün maddi hata niteliğinde kabul edilmiştir.
Hal böyle olunca, dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, taraflarca HUMK’nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve İİK’nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 27,70 TL harcın onama harcına mahsubu ile 20,90 TL peşin harcın temyiz edene iadesine 08.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.