Yargıtay Kararı 8. Hukuk Dairesi 2012/14219 E. 2013/18514 K. 09.12.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/14219
KARAR NO : 2013/18514
KARAR TARİHİ : 09.12.2013

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı payı alacağı

… … ile … aralarındaki katkı payı alacağı davasının kısmen reddine kısmen kabulüne dair … Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi’nden verilen 07.06.2012 gün ve 455/217 sayılı hükmün Yargıtay’ca duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından süresinde istenilmiş ise de duruşma isteğinin gider yokluğundan reddine karar verilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili, vekil edeni ile davalının tarafların 1968 yılında evlendiklerini, evlilik birliği içerisinde edinilen 289 ada 214 parselin alınmasına ve üzerindeki binanın yapılmasına müvekkilinin kişisel gelir ve birikimleriyle katkıda bulunduğunu açıklayarak fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak üzere 40.000 TL alacağın yasal faiziyle birlikte davalıdan alınmasına karar verilmesini istemiştir. 04.03.2010 tarihli ıslah dilekçesiyle talep miktarını 116.190 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın yersiz açıldığını, davacının herhangi bir geliri bulunmadığından taşınmazın alınmasına katkısının olmadığını ileri sürerek iş bu davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, davacının katkı oranı dikkate alınarak taşınmazın dava tarihindeki değeri üzerinden belirlenen 53.029,25 TL’nin dava tarihinden geçerli yasal faiziyle birlikte davalıdan alınmasına karar verilmiştir. Hüküm, davalı vekili tarafından dilekçesinde yazılı nedenlerle temyiz edilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden: tarafların, 23.09.1968 tarihinde evlendikleri, 10.09.2008 tarihinde açılan boşanma davasına ilişkin hükmün 09.11.2010 tarihinde kesinleşmesiyle boşandıkları, 4721 sayılı TMK’nun yürürlüğe girdiği 01.01.2002 tarihinden sonra bir yıl içinde başka mal rejimi seçilmediğinden, yanlar arasında evlenme tarihinden bu tarihe kadar 743 sayılı TKM’nin 170. maddesi uyarınca mal ayrılığı, bu tarihten boşanma davasının açıldığı 10.09.2008 tarihine kadar yasal edinilmiş mallara katılma rejiminin geçerli olduğu (TMK’nun 202, 4722 s…..10 m.). Taraflar arasındaki mal rejiminin, boşanma davasının açıldığı tarihte sona erdiği (TMK’nun 225/2), dava konusu 289 ada 214 parsel ve üzerindeki 3 katlı binanın, 10.05.1978 tarihindeki resmi satış nedeniyle davalı … adına tescil edildiği anlaşılmaktadır.
Toplanan deliller ve tüm dosya kapsamından; özellikle dava evrakı ile yargılama tutanakları içeriğine, taşınmazın dava tarihindeki değeri ile davacının katkısı usulüne uygun olarak tespit edilmek suretiyle davacının katkı payı alacağı belirlendiğine, mevcut deliller takdir edilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına, bu tür davalarda fedakarlığın denkleştirilmesi ve hakkaniyet kuralının da gözetilmesi gerektiğine göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan hükmün esasının açıklanan nedenlerle ONANMASINA,
Davalı vekilinin faiz başlangıç tarihine ilişkin temyiz itirazlarına gelince; davacı vekili dava dilekçesinde fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak üzere 40.000 TL katkı payı alacağı istemiş, usulüne uygun ıslah dilekçesiyle talep miktarını artırmıştır. Mahkemece, 53.029,25 TL’nin dava tarihinden geçerli yasal faiziyle birlikte davalıdan alınmasına karar verilmiştir. Bu durumda, dava dilekçesinde yazılı 40,000 TL için dava tarihinden, ıslahla artırılan ve hükmedilen ilave 13.029,25 TL için ise ıslah tarihinden geçerli olmak üzere yasal faiz yürütülmesi gerekirken davalı aleyhine olacak şekilde ve ıslahla artırılan miktarı da kapsayacak biçimde alacağın tamamına dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi doğru görülmemiştir.
Davalı vekilinin buna ilişkin temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün faiz başlangıcına ilişkin bölümünün yukarıda açıklandığı üzere ve 6100 sayılı HMK’nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK’nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK’nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve aşağıda dökümü yazılı 21,15 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 3.576,85 TL’nin temyiz eden davalıdan alınmasına, 09.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.