YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/511
KARAR NO : 2011/4549
KARAR TARİHİ : 22.09.2011
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katılma Alacağı
… ile … aralarındaki katılma alacağı davasının reddine dair … Aile Mahkemesinden verilen 14.09.2010 gün ve 9/1132 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:
KARAR
Davacı vekili, evlilik birliği içinde edinilen … plakalı vekil edenine ait aracın takasa verilmesi ve bakiyesinin ödenmesiyle satın alınarak davalı adına tescil edildiğini, boşanma davasının açıldığı tarihten sonra aracın davalı tarafından kötü niyetle 3. kişiye devredildiğini açıklayarak, mal rejiminin tasfiyesi ile 9500 TL’nin faiziyle davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, araç bedelinin vekil edenine ait aracın satışı ve üzerine çekilen krediyle ödendiğini, davacının katkısı bulunmadığını bildirerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, araç tescil evrakı aksinin senet ve belge ile ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar 16.2.1998 tarihinde evlenmiş, 30.5.2008 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün 4.12.2009 tarihinde kesinleşmesiyle evlilik birliği son bulmuştur. Başka mal rejimi seçilmediğinden taraflar arasında evlenme tarihinden 1.1.2002 tarihine kadar mal ayrılığı, bu tarihten mal rejiminin sona erdiği boşanma davasının açıldığı tarihe kadar yasal edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir. (TMK.m.202 ve 225).
Dava konusu araç eşler arasında edinilmiş mallara katılma rejiminin geçerli bulunduğu 6.6.2005 tarihinde satın alma suretiyle davalı adına tescil edilmiş; bilahare boşanma davasının açıldığı tarihten sonra 5.6.2008 tarihinde satışla 3.kişiye devredilmiştir. Davacı taraf dava dilekçesinde, davacı adına kayıtlı önceki aracın takasa verilmesi ve fark bedelin nakit olarak ödenmesi ile satın alınan nizalı aracın, ısrarı üzerine davalı adına tescil edildiğini ileri sürerek istekte bulunmuştur. Dinlenen davacı tanıkları da “…..dava konusu aracın üzerine tescili için davalının ısrar ettiğini, davacı eşini zorladığını, davacının da huzursuzluk çıkmasın diye aldığı bu aracı davalı eş üzerine tescil ettirdiğini…” açıklamıştır. İleri sürülen bu nitelikteki bir işlemin Borçlar Kanununun 234 ve devamı maddeleri gereğince gizli bağış niteliğinde bulunduğu açıktır. Borçlar Kanununun 244 vd. maddeleri gereğince bağıştan rücuyu öngören usulüne uygun olarak açılmış bir dava ve istek de bulunmadığına göre yazılı şekilde karar verilmiş olması sonucu itibariyle doğru bulunmuştur.
Davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile sonucu itibariyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 17,15 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 1,25 TL’ nin temyiz edenden alınmasına 22.09.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.