Yargıtay Kararı 8. Hukuk Dairesi 2011/3814 E. 2012/1439 K. 05.03.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/3814
KARAR NO : 2012/1439
KARAR TARİHİ : 05.03.2012

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı payı alacağı

… ile … aralarındaki katkı payı alacağı davasının kabulüne dair Bursa 2. Aile Mahkemesinden verilen 17.12.2010 gün ve 53/1622 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

KARAR

Davacı vekili, tarafların 1980 yılında evlendiklerini, evlilik birliği içerisinde edinilen 257 ada 3 parselin vekil eden …’ın yurtdışındaki çalışmalarından elde edilen gelir ve birikimlerle alındığını, Türkiye Cumhuriyeti Kopenhag Büyükelçiliği tarafından düzenlenen ve satın alma yetkisi içeren 30.09.1994 tarihli vekâletname uyarınca vekil … tarafından vekil eden Şennur adına tescil ettirilmesi gerekirken davalı adına tescil edildiğini açıklayarak 180.000 Danimarka Kronu karşılığı alacağın yasal faiziyle birlikte davalıdan alınmasını istemiş, harcını yatırmak suretiyle verdiği 24.11.2010 tarihli ıslah dilekçesiyle 46.101 TL alacağın yasal faiziyle davalıdan alınmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davanın yersiz açıldığını, davacının geliri ve katkısı bulunmadığını açıklayarak davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece davanın kabulüne, davacının taşınmazın alınmasına 180.000 Danimarka Kronu karşılığı 47.221 TL katkıda bulunduğu anlaşılmakla, 1.120 TL alacağın dava tarihinden, 46.101 TL alacağın ıslah tarihinden geçerli yasal faiziyle birlikte davalıdan alınmasına karar verilmiştir. Hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar, 28.06.1980 tarihinde evlenmiş, 17.09.2001 tarihinde Danimarka Hvıdovre Mahkemesine açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün 17.09.2001 ve Bursa Aile Mahkemesine ait tanıma kararının 10.08.2003 tarihinde kesinleşmesi üzerine boşanmışlardır. Başka mal rejimi seçilmediğinden (4722 s.K. m. 10) eşler arasında 01.01.2002 tarihine kadar mal ayrılığı, (743 sayılı TKM.170), bu tarihten mal rejiminin sona erdiği boşanma davasının açıldığı tarihe kadar yasal edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir.(TMK. m. 202, 225 )
Dava konusu 299 ada 2 (yeni 257 ada 3 p.) parsel üzerindeki 28/204 pay 27.12.1994 tarihinde vekil …’e verilen yetkiye istinaden satış yoluyla davalı … adına tescil edilmiştir.
Dava; 743 sayılı TKM.nin 170.maddesi uyarınca katkı payı alacağı isteğine ilişkindir. Mahkemece yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmiş ise de yapılan araştırma ve inceleme karar vermeye yeterli olmadığı gibi mahkemece yapılan nitelendirme de usul ve yasaya uygun bulunmamaktadır.
Davacı tarafından aynı taşınmaz hakkında vekâlet görevinin kötüye kullanılması ve hile nedenlerine dayalı olarak açılan dava sonunda Bursa 1.Asliye Hukuk Mahkemesinin 17.12.2003 tarih 2001/1003 Esas 2003/1160 Karar sayılı ilamıyla, bu tür davalarda ayın (mülkiyet) talebinde bulunulamayacağı gibi hile iddiasının da kanıtlanmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş ve aşamalardan geçen hüküm 20.02.2004 tarihinde kesinleşmiştir. Eldeki dosyada davacı vekili, taşınmazın alınması amacıyla vekil edeni tarafından ziynet eşyalarının bozdurulması, yakınlarından borç alınması ve çalışmalarından elde ettiği kişisel gelirle toplam 180.000 Danimarka Kronu verildiğini ileri sürmüştür. Yurtdışı istinabe yoluyla tanık olarak dinlenen müşterek çocuklar; taşınmazın 180.000 Kron değerinde olduğunu, peşinat olarak 90.000 Kron gönderildiğini, anne ve babasının çalışarak yaklaşık 150.000 Kron biriktirildiğini açıklamış, davalı tanıkları ise; taşınmazın 400 milyon TL bedelle satın alındığını, 200 milyon TL’nin peşin olarak verildiğini, kalan 200 milyon TL’nin taksitler halinde sonradan ödendiğini, ödemelerin … tarafından yapıldığını açıklamışlardır. Mahkemece, tanık beyanları arasında çelişki üzerinde durulmamış, taşınmazın kaç liraya alındığı, satış bedelinin kim tarafından ödendiği ve davacının taşınmazın alınmasına hangi oranda katkıda bulunduğu açıklığa kavuşturulmamıştır.
Mahkemece, iddia ve savunmalar, tanıkların beyanları ile Bursa 1.Asliye Hukuk Mahkemesinin 17.12.2003 tarih 2001/1003 Esas 2003/1160 Karar sayılı dosyasındaki bilgi ve belgeler dikkate alınarak tarafların herbirinin yurt dışındaki çalışmalarına ilişkin kayıt ve belgelerin eksiksiz olarak getirtilmesi, taşınmazın edinildiği tarihteki, toplam gelirinden tarafların sosyal statüleri ile konumlarına göre yapabilecekleri kişisel harcamaları ile kocanın 743 sayılı TKM.nin 152. maddesi uyarınca evi geçindirme yükümlülüğü uyarınca yapması gereken harcamalar çıktıktan sonra yapabilecekleri tasarruf miktarının ne olacağının belirlenebilmesi için konunun uzmanı bilirkişi kurulundan (bir muhasebeci veya mali müşavir, bir inşaatçı veya bir uzman görüş sahibinden oluşturulacak bilirkişi kurulundan) rapor alınması suretiyle davacı ile davalının çalışmaları karşılığında elde ettikleri gelirle sağlayabilecekleri katkı miktarının ayrı ayrı saptanması, daha sonra toplam tasarruf miktarı karşısında davacının katkı oranının bulunması, bulunan bu oranın taşınmazın dava tarihindeki değeri ile çarpılarak katkı payı alacağının tespit edilmesi, ondan sonra uyuşmazlık hakkında bir karar verilmesi gerekirken yasal ve yerinde olmayan gerekçelerle davanın yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile eksik araştırmaya dayalı hükmün açıklanan nedenlerle 6100 sayılı HMK.nun Geçici 3.maddesi yollamasıyla HUMK.nun 428.maddesi uyarınca BOZULMASINA ve 701,25 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine 05.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.