YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/2894
KARAR NO : 2010/5676
KARAR TARİHİ : 29.11.2010
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı Payı Alacağı
… ile … aralarındaki katkı payı alacağı davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair …Aile Mahkemesinden verilen 10.06.2009 gün ve 158/349 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili, evlilik birliği sırasında vekil edeninin eşi adına alınarak tapuya kaydedilen 455 ada 53 parsel üzerindeki binanın 2.kat 4 numaralı meskeninin vekil edeninin çalışması karşılığı elde ettiği kazancı ile alındığını açıklayarak meskenin belirlenecek maddi karşılığının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, dava konusu meskenin alımında davacının herhangi bir katkısının olmadığını, taşınmazın vekil edeninin kendi gelirleri ile satın alındığını açıklayarak davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davacının davasının kısmen kabulü ile dava konusu 455 ada 53 parselde bulunan 2.kat 4 numaralı meskenin bilirkişi tarafından belirlenen rayiç değerinin yarısı olan 23.024 TL.nin davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar 25.9.1984 tarihinde evlenmişler, davacı …’ın 15.2.2007 tarihinde açtığı dava sonunda boşanmışlar ve karar 31.1.2009 tarihinde kesinleşmiştir. Başka mal rejimi seçilmediğinden; taraflar arasında evlilik tarihinden 1.1.2002 tarihine kadar mal ayrılığı (743 sayılı TKM. nin 170. m.), 1.1.2002 tarihinden mal rejiminin sona erdiği 15.02.2007 tarihine kadar edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir (TMK. 202. ve 4722 s.Yürürlük K.m.10/1.m). Dava konusu 455 ada 53 parselde bulunan 2.kat 4 numaralı mesken 14.2.1996 tarihinde davalı adına evlilik birliği içinde edinilmiştir. Meskenin alındığı tarihte taraflar arasında mal ayrılığı rejimi geçerlidir. Bu bilgiler karşısında davacının talebinin 4 numaralı meskenle ilgili katkı payı alacağı olduğu anlaşılmaktadır.
Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, tarafların ortak gelirleri ile alındığı toplanan delillerle anlaşılan ve kişisel mal niteliğinde olmayan dava konusu meskenle ilgili kadının 1989, kocanın 1984 evlilik tarihinden başlayan kazanç getiren çalışmaları sebebiyle belirlenebilen gelirleri, meskenin dava tarihindeki sürüm değeri dikkate alındığına, her ne kadar mahkemece kocanın TMK.nun 152. maddesindeki evi geçindirme yükümlülüğü gözetilmemiş ise de tarafların gelir durumları itibarıyla Borçlar Kanununun 42. maddesi uyarınca halin mutat cereyanı, hakkaniyet ve fedakarlığın denkleştirilmesi ilkeleri de dikkate alınarak davacının katkısının en az yarı oranda olduğunun dosya kapsamı karşısında kabul edilmesinde usul ve kanuna aykırı bir durum bulunmadığına, hüküm kadın tarafından temyiz edilmediğine, temyiz eden koca açısından da aleyhe bozma yasağı söz konusu olduğuna göre yazılı şekilde katkı payı alacağı ile ilgili davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Davalı vekilinin aşağıda yazılı husus dışındaki hükmün esasına yönelik diğer tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun görülen hükmün esasının ONANMASINA,
Ancak, dava dilekçesi ile 5.7.2007 tarihli dilekçesinde davacı vekili, dava konusu meskenin maddi karşılığının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş ve 60.000 TL değer üzerinden talepte bulunarak harcını da bu miktar üzerinden yatırmıştır. Mahkemece, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre davacının davasının 23.024 TL miktar bakımından kısmen kabulüne, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş ise de davada kendisini vekille temsil ettiren davalı yararına reddedilen miktar bakımından karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümleri uyarınca avukatlık ücreti takdir ve tayini gerekirken bu hususta olumlu veya olumsuz bir karar verilmemiş olması doğru olmamıştır.
Davalı vekilinin bu yöne ilişen temyiz itirazları yerinde olduğundan kabulü ile hükmün avukatlık ücretine ilişkin bölümünün HUMK.nun 428.maddesi hükmü uyarınca BOZULMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 310,90 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 1.056,72 TL’nin temyiz eden davalıdan alınmasına 29.11.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.