YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2009/5994
KARAR NO : 2010/663
KARAR TARİHİ : 11.02.2010

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

… ile … ve müşterekleri aralarındaki tapu iptali ve tescil davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair… Asliye Hukuk Hâkimliğinden verilen 13.07.2009 gün ve 265/215 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili, vekil edeni ile bir kısım davalıların ortak miras bırakanları olan babaları … ’ın 1966 yılında yaptığı paylaştırmayla müvekkiliyle kardeşi Kemal’e verdiği beş parça taşınmazın yapılan kadastro çalışmaları sırasında Kemal’in oğlu … adına tespit ve tapuya tescil edildiğini ileri sürerek 101 ada 8, 111 ada 2, 10, 112 ada 2 ve 113 ada 4 parsel sayılı taşınmazların davalı … üzerindeki tapu kayıtlarının iptali ile müvekkili ile davalı … adına eşit hisselerle, bu taleplerinin kabul görmemesi halinde ise, mirasçılar adına tapuya tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar cevap dilekçeleri ile; dava konusu taşınmazların miras bırakan …’dan dört çocuğuna kaldığını, mirasçılardan … ile …’nın kendi paylarını yeğenleri olan davalı …’e sattıklarını, kadastro sırasında yurt dışında bulunan davacının hissesinin yanlışlıkla unutulduğunu açıklayarak dava konusu taşınmazların tapu kayıtlarının iptaliyle ¼’er hisselerle davacı ve davalı …, 2/4’er hisselerle de davalı … adına tapuya tescilini kabul ettiklerini bildirmişlerdir.
Mahkemece, dava konusu taşınmazların muris …’dan mirasçıları olan davacı ile davalılardan …, … ve …’e kaldığı, murisin sağlığında veya ölümünden sonra herhangi bir taksim yapılmadığı, davalılardan … ve …’nın dava konusu yerlerdeki hisselerini kadastro tespitinden önce yeğenleri olan davalı …’e sattıkları, tapu kayıtlarına göre davalılardan Kemal, … ve …’nın malik olmadıkları gerekçesi ile bu davalılar hakkındaki davanın husumet yokluğu nedeniyle reddine, davalılardan … hakkındaki davanın ise kısmen kabulü ile; dava konusu 101 ada 8, 111 ada 2, 10, 112 ada 2 ve 113 ada 4 parsel sayılı taşınmazların tapu kayıtlarının iptaliyle ¼’er hisselerinin davacı ve davalı …, ½’şer hisselerinin de davalı … adına tapuya tesciline karar verilmesi üzerine; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece, her ne kadar yazılı olduğu şekilde karar verilmiş ise de, verilen bu karar oluşa ve dosya içeriğine uygun bulunmamaktadır. Taşınmazlar başında 18.05.2009 tarihinde yapılan keşifte dinlenilen yerel bilirkişilerle taraf tanıklarının beyanlarından; dava konusu taşınmazların öncesinde davalı … dışındaki diğer tarafların ortak miras bırakanları olan ve dosya içerisinde mevcut Ayancık Sulh Hukuk Mahkemesinin 01.06.2009 tarih, 2009/143 E,-139 K.sayılı mirasçılık belgesine göre 17.10.1985 tarihinde vefat eden anneleri …’dan kaldığı anlaşılmıştır. Taksim hususu da kanıtlanamadığından ve miras bırakanın ölüm tarihine göre terekesi elbirliği ile mülkiyet hükümlerine tabi olduğundan davacı …’in terekeye karşı üçüncü şahıs durumunda olan …’e karşı tek başına kendi payına yönelik olarak iptal ve tescil davası açması usulen mümkün değil ise de; davacı, tüm mirasçılar adına da iptal ve tescil isteminde bulunduğundan davalılardan Kemal, … ve …’nın davaya muvafakatlarının sağlanması, bu mümkün olmadığı takdirde terekeye mümessil tayini suretiyle davanın yürütülmesi gerekir. Mirasçılardan Kemal, … ve …’nın davalı olarak gösterilmesi suretiyle dava şartının yerine getirildiği kabul edilemez.
Bu nedenlerle öncelikle dava şartının yerine getirilmesi, ondan sonra elbirliği mülkiyetinde ortaklardan … ve …’nın üçüncü şahıs durumundaki …’e hisse satışının geçerli olamayacağının düşünülmesi, tüm deliller toplanıp sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken usulen dava ve isteği bulunmayan davalı …’e de pay verilmek suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve kanuna aykırıdır.
Davacı vekilinin temyiz itirazları açıklanan nedenlerle yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA ve 15,60 TL peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 11.02.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.